Η μωρία τοῦ κηρύγματος της Ανάστασης.

Απόστολικό ανάγνωσμα Υψώσεως του Σταυρού

Μέσα σε έναν κόσμο που νιώθει αγωνία για το αύριο έρχεται το κήρυγμα του Αποστόλου να ανατρέψει την πραγματικότητα.Παραδέχεται ότι είναι "βλακεία" για τον κόσμο αυτά που θα πει. Η πνευματική κουβέντα είναι περιττή, ανόητη ή αφελής για τον κόσμο.
Ο θάνατος γι' αυτούς δεν ανατρέπεται. Πρέπει να το πάρουμε απόφαση να συμβιβαστούμε με την μοίρα μας αυτή, λένε.Ο θάνατος όμως πονάει πολύ. Μας ξυπνάει και μας κάνει να αναζητάμε με πολύ πόνο την αληθινή ζωή και χαρά. Για αυτή έχουμε πλαστεί.

Η Εκκλησία είναι η νέα μας μητέρα. Μας καλεί σε διαρκή μάχη με τον θάνατο, την ηττοπάθεια, την πλάνη του κόσμου που παρηγορεί μάταια.

Πολλοί την περιφρονούν, γιατί ακούνε μόνο "τσιτάτα", τα "φευγάτα", την είδηση, την έξοδο από τη μιζέρια και την αδυναμία τους.
Απορρίπτουν τη θεϊκή αποκάλυψη: 

"Κάτι άλλο θα συμβαίνει", λένε. "Η Αλήθεια αποκαλύπτεται μέσω έρευνας και στοιχείων. Όχι με θαύματα".
"Δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ένας αδύναμος, που λένε ότι έκανε και θαύματα!

 Μάλλον φαίνεται να είναι ιστορική απάτη ή εκμετάλλευση θρησκείας".

Σε αυτούς απαντά ο Απόστολος της Υψώσεως: "Ἐπειδή οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διά τῆς σοφίας τόν Θεόν..."
"Εὐδόκησεν ὁ Θεός διά τῆς μωρίας τοῦ κηρύγματος σῶσαι τούς πιστεύοντας". Με αυτό το "χαζό" το κήρυγμα σωζόμαστε!"
Τι δίνει λοιπόν σήμερα το κήρυγμα του Ευαγγελίου; "Χριστόν ἐσταυρωμένον! Ἰουδαίοις μέν σκάνδαλον, Ἕλλησι δέ μωρίαν".

Ο αληθινός Θεός μάς σώζει ως νεκρός! Ως σταυρωμένος! Πρέπει όμως να παμε κόντρα στη συνήθεια, τη λογική του κόσμου.
Πρέπει να ζητάς την αλήθεια κι όχι την προβολή του εαυτού σου. 

Πρέπει να έχεις πονέσει, να έχεις ταπεινωθεί μέχρι θανάτου απέναντι στο θάνατο.
Τότε θα πεις: "Ποῦ σοφός; Ποῦ γραμματεύς; Ποῦ συζητητής τοῦ αἰῶνος τούτου; Οὐχί ἐμώρανεν ὁ Θεός τήν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου;

Σήμερα νηστεύουμε για να συμμετέχουμε στο θάνατο του Χριστού μας. Πρακτικά λέμε "Ναι" στο Χριστό, "ναι" στο θάνατο του Θεού μας.
Τότε γίνεται το θαύμα. Ο Θεός αποκαλύπτεται μόνο τότε. Μέσα στον απόλυτο πόνο, το θάνατό μας, έρχεται η ανατροπή της λογικής του κόσμου.
Σήμερα πονάμε για το θάνατο του Θεού μας, πεθαίνουμε κι εμείς, για να μπορέσει να μας αναστήσει. Χωρίς θάνατο δεν έρχεται Ανάσταση.

Αυτό είναι το νόημα της σημερινής ημέρας: Συμμετέχουμε στο θάνατο του Θεού. Πεθαίνουμε μαζί Του, για να νιώσουμε αληθινά ζωντανοί.
Γυμνοί και νεκροί θα μιλήσουμε με πολύ πόνο στο Θεό να έρθει. Και θα έρθει μόνος. Για να μας πείσει ότι είναι η μόνη χαρά, η αληθινή ζωή μας.

Αυτό είναι το σημερινό μήνυμα: η απάντηση στο ερώτημα: 

"Γιατί ζούμε;". 

Ζούμε για τη συμμετοχή στο Σταυρό του Χριστού που νίκησε το θάνατο!
Τότε θα έχουμε βγει από το θλιβερό πόνο του κόσμου, το παράλογο του θανάτου των δικών μας ανθρώπων και του δικού μας που πλησιάζει.
Καλή συσταύρωση με το Θεό μας, λοιπόν! Για να βιώσουμε τη ζωή μέσα από τη δική Του Ζωή, που συνέτριψε το θάνατο για μας!Αμήν.

Βασίλης Φράγκος