Μάης Αμάραντος ...

Νώντα Σκοπετέα

Μεγάλος Μήνας κρέμασε στην πόρτα σου στεφάνι !

Τριανταφυλλάς , ευωδιαστός , άλλος δεν τον εφτάνει !

Το έπλεξε με αγριολούλουδα σε κερασιάς το ξύλο

Σε πανηγύρι κάλεσε τον ξεχασμένο φίλο !

Ανοίγει τις σελίδες του , χαρμόσυνο βιβλίο ,

Των ρόδων το Τριώδιο , Θεού το μεγαλείο !

Και εκείνο του φανέρωσε , Γιορτές και Κυριακάδες

Και Ουρανό πολύφωτο μ’ Ανάστασης λαμπάδες !

Και Μέγα Ισαπόστολο με το Εν Τούτω Νίκα…

Και της Αγίας Μητέρας του , Ζωοποιό την προίκα !

Μνημόνευσε Υπομονή και Ιώβ δοκιμασμένο !

Και Ρώσο Άγιο Ολόσωμο , του Προκοπιού τον ξένο !

Πιάσε και στόλισε και συ , κι αγκάλιασε λουλούδια !

Θυμήσου όμως και δάκρυα και θλιβερά τραγούδια …

Να εξιστορούν πώς τούρκεψαν την πόλη με σεφέρια …

Κρυμμένα δισκοπότηρα προσμένουν τα τζιέρια …

Μεγάλος Μήνας κρέμασε στην πόρτα σου στεφάνι !

Μην μαραθεί όμως πρόσεξε … το όνειρο μην πεθάνει …

Από την συλλογή στιχουργημάτων : Του Μηνού η ψυχή