Ο νεαρότερος ήρωας της Ε.Ο.Κ.Α. ο Δημητράκης Δημητριάδης ήταν μόλις 7 χρόνων.

 Ο νεαρότερος ήρωας της Ε.Ο.Κ.Α. ο Δημητράκης Δημητριάδης ήταν μόλις 7 χρόνων.

 Ζουσε με τη γιαγια του(Χρουσαλλω Μιχαήλ Κουτε)και μετά το σχολείο πουλούσε λουλούδια για να τα βγάλουν πέρα.Στις αναταραχες που ξέσπασαν βγήκε μαζί με τους υπόλοιπους μαθητές και στήσανε οδοφράγματα.

Οταν οι οπλισμένοι στρατιώτες κατέβηκαν απ' τα οχήματα για να τους κυνηγήσουν έμεινε στη θέση του.Ενα δίποδο ανθρωποειδες τον σημάδεψε με το όπλο και ο Δημητράκης αμετακίνητος έσκυψε,πήρε δύο πέτρες και τις πέταξε προς το μέρος του φωνάζοντας "Ενωσις-Ενωσις".Η σφαίρα πέρασε λίγο πιο πάνω από το δεξί του μάτι. Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος.

Η σφαίρα που βρήκε τον Δημητράκη(όχι για το-τεραστιο- δεμας αλλά για την συνήθεια των Κυπρίων στα υποκοριστικα...)δεν στάθηκε αρκετή για να τον ''σκοτώσει''....η ψυχή του είχε ήδη φτερουγίσει για την Αθανασία...ΕΛΕΥΘΕΡΗ...όσο Ελεύθεροι δεν θα είμαστε εμείς ποτέ...

 Οι Βρετανοί, προκειμένου να αποφύγουν διαδηλώσεις, προσπάθησαν να θάψουν τον μικρό ήρωα τη νύχτα. Ο ιερέας αρνήθηκε, λέγοντας πως δεν γίνεται ταφή μετά τη Δύση του Ηλίου. Έτσι, απευθύνονται στον νεκροθάφτη κι εκείνος φέρνει ως πρόσχημα ότι δεν έχει άνθρωπο να σκάψει.
Κι εκείνοι επίμονοι είπαν «Φέραμε εμείς άνθρωπο», έναν ταλαίπωρο άνθρωπο που έτρεμε από το κρύο της νύχτας.
Η τραγικότητα ήταν συνταραχτική. Ο άνθρωπος που άρπαξαν βίαια και τον έφεραν να σκάψει τον τάφο, ήταν ο πατέρας του Δημητράκη.

Αργότερα ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης που εκτός από αυτά που γνωρίζουμε για την αγάπη του για την Πατρίδα και την περιφρόνηση προς τον θάνατο,ήταν και ποιητής έγραψε για τον Δημητράκη Δημητριάδη...

"-Κι εσύ σκλαβοπουλο μικρό,γιατί θλιμμένο στέκεις και θωρεις?Μήπως να πολεμήσεις δεν μπορείς;

-Δεν έχω όπλο Καπετάνιο...

-Να τις κοτρωνες,αρκετές για σένα τον μικρούλη...

Κι αρπάζει ο ηρως ο μικρός,ο πιο μικρότερος απ' όλους κοτρωνες...

Για να φέρει Λευτεριά..."

ΑΘΑΝΑΤΟΣ ...

14 Μαρτίου 1956...

πηγή

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΗΡΩΑΣ-ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ / Κωνσταντίνα

https://www.youtube.com/watch?v=youZ84EkvPc&t=53s&fbclid=IwAR3CCVgx52VEeIwzombd5gIGZXLx091g4XMUxWyiucidt1QHwThgiPRgL1A

Αφήγηση Δημητράκη Δημητριάδη, παιδάκι είμαι και εγώ στην ηλικία σου, ένας συμμαθητής σου. Μπουμπούκι ήσουν, ψυχούλα μου, εφτά χρονών βλαστάρι. Χάρο ο Άγγλος ο φονιάς έστειλε να σε πάρει. Για ΕΝΩΣΗ επέταξες μια τόσο δα πετρούλα. Βόλι εχθρού αδίστακτου σου πήρε τη ψυχούλα. Τώρα πετάς στους ουρανούς πανέμορφο Αγγελούδι, ολάνθιστο, παντοτινό αμάραντο λουλούδι. Στίχοι Ποιος μπόρεσε, ποιος τόλμησε το όπλο να σηκώσει ένα εφτάχρονο παιδί με δόλο να σκοτώσει. Στις διαδηλώσεις φώναζε για την Ελευθερία, η πιο μεγάλη έγινε στυγνή δολοφονία. ΡΕΦΡΑΙΝ Nα σε οδηγήσει στ’ άδυτα του Άδη, στο σκοτάδι o Χάρος δεν το άντεξε, μικρέ Δημητριάδη. Εσύ, μικρέ μας ήρωα, ολάνθιστο λουλούδι, στους ουρανούς το πιο γλυκό, όμορφο Αγγελούδι. Τα όπλα εσύ δεν γνώριζες, τη Λευτεριά ζητούσες, αθώα η ψυχούλα σου, ειρήνη λαχταρούσες. Σ’ όλο τον κόσμον έγραψες ελληνική Ιστορία ο αγώνας για τη Λευτεριά δεν έχει ηλικία

Μουσική: Μιχάλης Τερζής Στίχοι: Νίκος Παπακλεοβούλου Ερμηνεία: Κωνσταντίνα Συμμετέχει παιδική χορωδία του Γιώργου Κωνσταντινίδη