Σε μια εξομολόγηση δέχθηκα μια ερώτηση...
Τι είναι Χριστούγεννα;Τι νιώθεις τα Χριστούγεννα;Παίρνω το θάρρος να απαντήσω όχι Θεολογικά αλλά εκ καρδίας._
Αδελφέ μου για να καταλάβεις τί είναι Χριστούγεννα και τι νιώθεις πρέπει να μπεις στις παρακάτω θέσεις έστω εικονικά για να καταλάβεις..
Χριστούγεννα είναι το συναίσθημα που νιώθει μια γυναίκα όταν γεννά το παιδί της εκείνη ακριβώς την στιγμή που βλέπει το χαμόγελο του ιατρού και αντικρίζει για πρώτη φορά το παιδί της
Χριστούγεννα αδερφέ μου είναι το συναίσθημα ενός αστέγου εκείνη την στιγμή που όλα κλείνουν μέσα σε μια πόλη και ο κόσμος εξαφανίζεται να τον πλησιάζει κάποιος και να του προσφέρει την παρέα του.
Χριστούγεννα αδελφέ μου είναι όταν βρίσκεσαι μόνος σε ένα αυτοκίνητο έξω από νοσοκομείο που έχεις τον δικό σου άνθρωπο και προσεύχεσαι δυνατά για ένα θαύμα και εκείνη την στιγμή σου χτυπούν το παράθυρο και σου λένε έγινε θαύμα όλα θα πάνε καλά.
Χριστούγεννα αδελφέ μου είναι το συναίσθημα που νιώθεις όταν πηγαίνεις λαβωμένος και βρώμικος στον πνευματικό σου και φεύγεις σαν να σου έχει βάλει φτερά στην πλάτη σου.
Χριστούγεννα είναι όταν αντικρίζει, συναντά και αγκαλιάζει ο γονέας το παιδί του μετά από χρόνια ξενιτιάς.
Χριστούγεννα είναι όταν νιώθεις ένα βήμα πριν την ολική κατάρευση και έρχεται κάποιος και σου χτυπά την πλάτη και σου λέει όλα θα πάνε καλά, μαζί θα το
αντιμετωπίσουμε.
Χριστούγεννα είναι όταν είσαι πλούσιος και ξαφνικά σε μια δύσκολη στιγμή που τα λεφτά δεν μπορούν να βοηθήσουν έρχεται ο Θεός και σε ελεεί σαν το φτωχό που αγνοούσες.
Χριστούγεννα αδερφέ μου δεν είναι αυτά που έβλεπες ή έκανες, Χριστούγεννα είναι αυτά που ένιωθες πραγματικά.
Χριστούγεννα είναι η Γέννηση Του, η κοινωνία με Τον άστεγο Χριστό, το θαύμα, η κάθαρση, η συνάντηση, η αλληλοβοήθεια και η ελεημοσύνη.
Αυτά είναι τα Χριστούγεννα και αυτά πρέπει να νιώθεις. Χριστούγεννα θα πει
αγάπη!
π.Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος
6 σχόλια:
Χριστούγεννα είναι όλα αυτά που ήρθε η ώρα επιτέλους ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ!
Χριστούγεννα είναι όταν συγχωρούμε εκ καρδίας όσους μας αδικούν σηκώνοντας όλο το βάρος τους και τις ευθύνες τους.
Τότε υπάρχει όντως κοινωνία με τον Χριστό και βιώνει κανείς όχι μόνο τα Χριστούγεννα, αλλά όλη την ζωή και το σωτήριο έργο του Κυρίου.
Ιωάννης Κ.
Λόγια αληθινά που αγγίζουν καρδιές σε κάνουν να νιώθεις να κάνεις και συ ένα από αυτά ευχαριστώ τω θεώ που τον είχα πνευματικό την ευχή του να έχουμε ολοι
Απορώ πώς αυτό το κείμενο είπαν ότι είναι του π. Κωνσταντίνου. Ο π. Κ όχι μόνο δεν μιλούσε ποτέ για συναίσθημα, αλλά ήταν και αντίθετος με ό,τι θεωρούσε ότι προκαλούσε συναίσθημα στη Θεία Λατρεία και γενικά στην ορθόδοξη βιωτή. Διαχώριζε την κατάνυξη από το συναίσθημα. Για παράδειγμα δεν ήθελε συναισθηματικά δάκρυα, που πολύ απέχουν από την πραγματική μετάνοια. Αν αυτό το κείμενο είναι του π. Κωνσταντίνου, τότε είναι ενός π. Κ που εγώ δεν γνώρισα. Ο π. Κ ούτε ποτέ μιλούσε ούτε ποτέ έγραφε έτσι. Είναι τελείως ξένο με τον π. Κωνσταντίνο που γνωρίσαμε και ζήσαμε!
Δεν τον γνώριζα τον μακαριστό πατέρα αλλά το ύφος του κειμένου μου φαίνεται ίδιο με τα λεγόμενα στο παρακάτω βίντεο
https://www.youtube.com/watch?v=Z5jpqFND3lc&t=349s
Καμιά σχέση! Το ύφος είναι τελείως διαφορετικό. Άλλο αγάπη, όπως την εκφράζει στο βίντεο, άλλο συναίσθημα όπως το λέει το κείμενο. Ο π.Κ δεν μιλούσε ποτέ έτσι. Μπορεί να το έγραψε κάποιος σαν τον Κονάνο ή τον π. Λίβυο, αλλά σε καμιά περίπτωση ο π. Κ. Γνώριζα τον π. Κ από το 1980 και τον παρακολουθούσα ανελλιπώς.
Η παραπομπή στην οποία παραπέμπετε στο facebook δεν υπάρχει πια για να δω πώς και από ποιον ξεκίνησε αυτό το κείμενο.
Ευλογείτε!
Δημοσίευση σχολίου