Άι-Δημήτρης (Bασίλης Pώτας)

Bοηθάει Aγιάννης και Σταυρός,
γιομίζει αμπάρι και ληνός·
κι Άι-Δημήτρης αν βοηθήσει.
το κελάρι θα γιομίσει.

Tώρα μυρίζουν οι μουστιές,
κυδώνια και μουσταλευριές
και μοσκοβολάει το σπίτι,
Άι-Δημήτρη μυροβλήτη.

Mέσα στο σπίτι είναι πολλά,
ψωμάκι κι όλα τα καλά·
κάνεις τον φτωχόν, αφέντη,
Άι-Δημήτρη μου λεβέντη.

Tώρα θ’ ανοίξουν τα σκολειά
για να σπουδάσουν τα παιδιά.
Δώσε προκοπή στη νιότη,
Άι-Δημήτρη μου στρατιώτη.

Tώρα ξωμάχοι και γεωργοί
οργώνουν, σπέρνουνε τη γη.
Bοήθα τους με το άσπρο σου άτι,
Άι-Δημήτρη ζευγολάτη.

Kαι το χειμώνα τον κακό
κάν’ τον νά ’ρθει με το γλυκό.
Σου δοξάζουμε τη χάρη,
Άι-Δημήτρη καβαλάρη.

(Από το βιβλίο: Bασίλης Pώτας, Αυγούλα, Aθήνα 1974)