Κώστας Κρυστάλλης, Το Μαρμαρωμένο Βασιλόπουλο

Ἕνα παλάτι ἀδιάβατο κλειστό και ρημαγμένο
Πανώρῃο βασιλόπουλο βαστάει μαρμαρωμένο.
Δέρν' ἡ θολούρα, ή χειμωνιὰ τὸ ἔρμο τὸ παλάτι,
Κι' οὐδὲ μιλάει τὸ μάρμαρο, οὐδὲ κι' ἀνοίγει μάτι.

Λάμπει ὁ ἥλιος, κελαϊδοῦν τῆς ἄνοιξης τ' ἀηδόνια,
Κ' ἐκεῖνο μένει ἀσάλευτο, βουβὸ ἀπὸ τόσα χρόνια.
Κάποια νεράϊδα τῆς ἐρμιᾶς καὶ μάγισσα ὠργισμένη
Τὸ καταράστηκε βαριὰ καὶ μάρμαρο ἔχει γένει.

Καὶ τὸ παλάτι ἐρήμαξε, τὸ σκέπασαν τὰ δάση
Κι' ὡς τόρα πόδι ἀνθρωπινὸ δὲν ἔχει ἐκεῖ περάσει.
Μονάχα ὁ Χρόνος, ποὺ περνάει ὁλημερίς μπροστά του,
Ἔγραψε μέσ' στὸ μάρμαρο μαζί μὲ τ' ὄνομά του:

«Χαρὰ στὴν νιὰ τὴν ὤμορφη ποῦ ἡ Μοῖρα θὰ τῆς δείξῃ
Τὸ σιδερόχορτο νὰ βρῇ, τὴν πόρτ' αὐτὴ ν' ἀνοίξῃ,
Ν' ἀγκαλιαστῇ τὸ μάρμαρο, σιμά του ν' ἀγρυπνήσῃ
Σαράντα δυὸ μερόνυχτα, γλυκὰ νὰ τὸ ξυπνήσῃ!»

Εἶνε παλάτι ἐρημικὸ κι' ἀπόκλειστο ἡ καρδιά μου,
Μαρμαρωμένον βασιλιὰ βαστάει τὸν Ἔρωτά μου,
Χαρὰ στὴν νιὰ τὴν ὤμορφη, ποὺ τὴν καρδιὰ θ' ἀνοίξῃ
Καὶ μὲ τὸ κρύο τὸ μάρμαρο τὰ χείλη της θὰ σμίξη!

Κώστας Κρυστάλλης, Το Μαρμαρωμένο Βασιλόπουλο, Ο Τραγουδιστής του Χωριού και της Στάνης, 1893
•
Η ορθογραφία του ποιήματος ακολουθεί πιστά την ορθογραφία της πρώτης έκδοσης του 1893.
•
Το ποίημα αποκτά άλλη τραγικότητα όταν αναλογιστούμε ότι ο Κρυστάλλης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 26 ετών (1894) και δεν πρόλαβε να ζήσει αυτό που ευχόταν.
•
Στην εικόνα, μία από τις σπάνιες φωτογραφίες του Κώστα Κρυστάλλη, βελτιωμένη με τη βοήθεια της τεχνολογίας.

Νέα Αθηναϊκή Σχολή