Τί ὅμως εἶναι, κατὰ τὴ γνώμη μας, τέλος πάντων ἡ ρητορικὴ ἐνώπιον τοῦ δήμου τῶν Ἀθηναίων καὶ τῶν ἄλλων δήμων τῶν πόλεων, οἱ ὁποῖοι ὑποτίθεται ὅτι ἀποτελοῦνται ἀπὸ ἐλεύθερους ἄνδρες;
Οἱ ρήτορες πιστεύεις ὅτι μιλοῦν κάθε φορὰ ἀποβλέποντας στὸ πῶς θὰ γίνουν οἱ πολίτες καλύτεροι χάρη στὶς δικές τους ἀγορεύσεις ἤ οἱ ἴδιοι ἐπιδιώκουν νὰ εὐχαριστοῦν τοὺς πολίτες χάριν τοῦ προσωπικοῦ τους συμφέροντος ἀδιαφορώντας γιὰ τὸ κοινὸ καλό, ἀπευθυνόμενοι στὸν λαὸ σὰν νὰ ἐπρόκειτο γιὰ μικρὰ παιδιά, προσπαθώντας μόνο νὰ τὸν εὐχαριστοῦν καὶ χωρὶς καθόλου νὰ μεριμνοῦν ἄν ἀπὸ τὰ λόγια τους ὁ λαὸς θὰ βελτιωθεῖ ἤ θὰ χειροτερέψει;
Πλάτων, «Γοργίας», 502d-503a
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου