Ο Βίκτωρ Ουγκώ τον συμπεριέλαβε στους Κορυφαίους Παγκόσμιους Ήρωες των Νεότερων Χρόνων.

Οι μαθητές του Γυμνασίου της Ιεράς Μονής Δουραχάνης Ιωαννίνων, μας παρουσίασαν χθες μια ξεχωριστή και πολύ συγκινητική θεατρική παράσταση, αφιερωμένη στη ζωή και στην δράση του Σουλιώτη Ήρωα του 1821 Στρατηγού Μάρκου Μπότσαρη.

Φέτος συμπληρώνονται 200 χρόνια από την Ηρωϊκή Θυσία του (9 Αυγ 1823).
Αμφιβάλλω εάν κάποιο άλλο Σχολείο στην Ελλάδα θυμήθηκε και τίμησε αυτόν τον ξεχωριστό και πολυτραγουδισμένο Ήρωα του 21.

Αν τα σημερινά Ελληνόπουλα ταξιδέψουν στο Παρίσι και δουν το όνομα του Μάρκου Μπότσαρη σε κεντρικό δρόμο του Παρισιού (Rue Botzaris), σε σταθμό του Μετρό (Botzaris), σε μεγάλο εμπορικό κέντρο (Gallerie Botzaris), σε ταχυδρομείο (Post Botzaris) και σε μέγαρο του τηλεφωνικού κέντρου (Botzaris), θα καταλάβουν άραγε την Αξία του;
Ή θα τα προσπεράσουν όλα αγνοώντας σε ποιόν αναφέρονται;

Και όμως χαρακτηρίστηκε από Έλληνες και Ξένους Ιστορικούς, ως ο Λεωνίδας του Νεώτερης Ελληνικής Ιστορίας.
Ήταν ο Μεγάλος Ήρωας που ενσάρκωνε όλα τα προτερήματα και τις αρετές του Ελληνισμού.
Ο Βίκτωρ Ουγκώ τον συμπεριέλαβε στους Κορυφαίους Παγκόσμιους Ήρωες των Νεότερων Χρόνων.
Ο Αθανάσιος Ψαλίδας γράφει ότι ''Οι Αρχόντισσες της Αγγλίας τον έχουν κρεμασμένον με χρυσήν άλυσσον στα στήθη τους ως εγκόλπιον''
Η Ηρωϊκή Μορφή του συγκίνησε πολύ τον κόσμο της Τέχνης.
Έλληνες και ξένοι ιερουργοί της, από τους πιο μεγάλους, ποιητές, πεζογράφοι, ζωγράφοι, γλύπτες και μουσουργοί, εμπνεύστηκαν και απαθανάτισαν το ηρωικό του μεγαλείο.
Θα αναφέρω πολύ ενδεικτικά από την Νεοελληνική Ποίηση, τον Σολωμό και τον Κάλβο, και απ’ τους ξένους μαζί με τον Βίκτωρα Ουγκώ, τον Γερμανό Γουλιέλμο Μύλερ και τον Αμερικανό Άλεκ, αλλά και τους διάσημους ζωγράφους και γλύπτες, όπως ο Ντελακρουά, ο Λιπαρίνι, ο Σεφέρ και ο Νταβίντ ντ’ Ανζέ.
Η μορφή του Μάρκου Μπότσαρη ήταν απ’ τις αγαπημένες και του μεγάλου λαϊκού μας ζωγράφου Θεόφιλου.

Ποιος ήταν τελικά ο Μάρκος Μπότσαρης;
Ας το μάθουμε από αυτούς που τον γνώρισαν.
Θ. Κολοκοτρώνης: Σαν τον Μάρκο δεν θα ματαγεννήσει η Πατρίδα

Γ. Καραϊσκάκης: Καμιά μάνα δεν γέννησε παλικάρι σαν αυτόν.
Ο Μάρκος ήταν τρανός! Είχε νου που δεν είχε άλλος, είχε καρδιά λιονταριού και γνώμη δίκαια σαν του Χριστού. Ούτε το δάχτυλο του δεν του φτάνουμε!
Μουσταή Πασάς της Σκόδρας, αρχηγός των Τούρκων στη Μάχη στο Κεφαλόβρυσο Καρπενησίου: Ε, ωρέ Μάρκο! Ήθελα να είχα την παλικαριά σου.

Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος: Ήταν αρνί με λιονταριού καρδιά!

Διον. Κόκκινος: Λάμπει από αρετή κι από ηρωισμό.

Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης: «Έλληνες! Ιδού φίλτατοι Έλληνες, ιδού και άλλος Λεωνίδας εις τον αιώνα μας..!».

Η προσωπογραφία του Μάρκου Μπότσαρη από τον Γεώργιο Γαζή, γραμματικό του Καραϊσκάκη, τα λέει όλα
«Παρετηρήθησαν, γράφει, εις τον Μάρκον προτερήματα πολλά και αξιέπαινα, ων τα ουσιωδέστερα είναι ταύτα:
α. Είχε νου διπλούν, τουτέστι πολεμικόν και πολιτικόν
β. Είχε δίψαν δόξης άσβεστον
γ. Ετιμούσε τους πεπαιδευμένους και αγαπούσε τας συναναστροφάς των.
δ. Εις τον στρατόν εφύλαττε χαρακτήρα σεμνόν και συναναστροφήν τιμίαν, μεμιγμένην με κομψότητας. Οι λόγοι του ήσαν ολίγοι και μετρημένοι.
ε. Σύστημα είχε να ακούει πολλά και με ένα λόγον μετρημένον εις κάθε υπόθεσιν να δίδει τέλος.
στ. Ήταν τακτικός εις τα φερσίματά του και κρυψίνους εις τα φρονήματά του.
ζ. Εφύλαττεν κατά περίπτωσιν ύφος ηγεμονικόν, ευπροσήγορον, φιλικόν, συνεσταλμένον και σεμνόν.
η. Όταν ήκουεν ατοπίας ή αισχρολογίας, ηρυθρία και εκυριεύετο από μίαν αιδώ παρθενικήν.

Εν συντόμω, η φύσις τον είχε στολισμένον με όλα τα προτερήματα της ανθρώπινης τελειότητος. Εις τας μετ’ αυτού συναναστροφάς μου και ομιλίας εγνώρισα ότι οι λόγοι του έπιπταν ως κεραυνοί και ο κάθε λόγος του ισοδυναμούσε με εν απόφθεγμα των πάλαι σοφών, με όλον ότι πεπαιδευμένος δεν ήτον».
Με τέτοια Πατρική Κληρονομιά πώς καταντήσαμε σήμερα Δούλοι της Ξενομανίας μας;
Ποιοί και Γιατί αποκρύπτουν από τα Ελληνόπουλα αυτή την Αμύθητη Κληρονομιά μας;

ΜΑΘΗΤΕΣ και ΔΑΣΚΑΛΟΙ του Γυμνασίου της Ιεράς Μονής Δουραχάνης Ιωαννίνων, σας Ευχαριστούμε γιατί μας κάνατε να βιώσουμε έως Δακρύων την Ιστορία μας.
Ευχαριστούμε και τον Αγνό Ηπειρώτη τραγουδιστή Γιώργο Πατσιούρα και τα δυο Παλικάρια του, τον Χριστόφορο στο βιολί και τον Βασίλη στο λαούτο, για την φιλική συμμετοχή τους.
Τα τραγούδια τους για τον Μάρκο Μπότσαρη μας συγκίνησαν αλλά και μας τόνωσαν το Ηθικό μας.
Μακαριστέ Παπά-Θανάση, Αναπαύσου εν Ειρήνη!!!
Το Κοινωνικό, Θρησκευτικό και Πατριωτικό Έργο σου στην Ιερά Μονή Δουραχάνης ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!!!

Πού θα βρισκόταν άραγε σήμερα αυτά τα παιδιά που μας έκαναν χθες να κλάψουμε, αλλά και τα χιλιάδες άλλα που πέρασαν από το Μοναστήρι τα πενήντα αυτά χρόνια, εάν εσύ ο Αγράμματος δεν τα μάζευες, δεν τα έντυνες, δεν τα τάϊζες, δεν τα σπούδαζες και δεν τα ενέπνεες Χριστό και Ελλάδα;
Αιωνία η Μνήμη σου, η Μνήμη του Μάρκου Μπότσαρη και όλων όσων έχυσαν το Αίμα τους για την Πατρίδα.

Χρήστος Κλητσινάρης