Το έθνος να λυπάστε ...

Απόσπασμα από τον "Κήπο του Προφήτη" του Xαλίλ Γκιμπράν (1883-1931):

«Το έθνος να λυπάστε αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε.
Ψωμί αν τρώει αλλά όχι απ' τη σοδειά του.
Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.
Το έθνος να λυπάστε που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στη πομπή της κηδείας.
Που δεν συμφιλιώνεται παρά μονάχα μες τα ερείπιά του.
Που δεν επαναστατεί παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα.
Το έθνος να λυπάστε που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του.
Το έθνος να λυπάστε που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους.»
Και εγώ θα προσθέσω:
Το έθνος να λυπάστε του οποίου η νεολαία δεν παράγει δική της μουσική.
Το έθνος να λυπάστε που θάβει περισσότερους από εκείνους που γεννά.
Το έθνος να λυπάστε που έχει μετατραπεί σε "λαό".
Και προπαντώς..., τον Έλληνα να λυπάστε που αποποιήθηκε το κάλλος και υπέκυψε στον τερατισμό.

-Παναγιώτης Τερπάνδρου-