Μια παγκόσμια κατάσταση που μόνο η επιστροφή στον Θεό- Πατέρα μπορεί να την διορθώσει

Κυριακή του Ασώτου
" Κι όπως κυλώ στα βάθη του κενού μου,
σαν άστρο φλογερό στον άξονα του,
δεν νιώθω πια να ζει, παρά το Νου μου,
στην Απεραντωσύνη του Θανάτου..."

Γραμμένο από τον ποιητή Ναπολέων Λαπαθιώτη, Υπουργό Στρατιωτικών κάποτε, ο οποίος κατέληξε στη ζωή του να γίνει ένας δηλωμένος Άθεος Ομοφυλόφιλος και να Αυτοκτονήσει κάτω από την Επήρεια των Ναρκωτικών!

Τέσσερις στίχοι όλοι και όλοι που παρουσιάζουν την φοβερή εικόνα και κατάντια του ανθρώπου που θέλησε να φύγει μακριά από τον Πατέρα του και να ζήσει την ζωή του όπως αυτός ήθελε μέσα σε ψεύτικες ηδονές και απολαύσεις.

Η ανεξαρτησία και οι απολαύσεις που ονειρευόταν ήταν τελικά να γίνει χοιροβοσκός και να προσπαθεί να χορτάσει με την τροφή των γουρουνιών.
Μια εικόνα δυστυχώς της εποχής μας, μια παγκόσμια κατάσταση που μόνο η επιστροφή στον Θεό- Πατέρα μπορεί να την διορθώσει.

Σε αυτή την παραβολή έχουμε όλοι την θέση μας, είτε ως άσωτοι γιοί, είτε ως ο μεγαλύτερος γιός που πάντα ζει κοντά στον Πατέρα, αλλά δεν έχει τα Σπλάχνα Αυτού για να συμπονέσει, να αγκαλιάσει και να χαρεί με την επιστροφή του αδελφού του "ο οποίος νεκρός ήταν και ανέζησε και απολωλός και ευρέθη".

πηγή