ΑΞΙΖΩ ΑΞΙΖΩ ΑΞΙΖΩ!!

  Ιδού μια έκφραση την οποία την ακούμε καθημερινά σε εκπομπές, εφημερίδες, περιοδικά, social media και φυσικά από ψυχολόγους ή life coachers (καινούριο φρούτο αυτοί, ζωή να 'χουν οι άνθρωποι). Και θα πει κανείς "πού είναι το κακό να λέει ένας ανθρωπάκος ότι αξίζει και με αυτό να παίρνει δύναμη και αισιοδοξία όταν η μέρα του πχ μπορεί να μην πηγαίνει καλά;". 

  Κι όμως τα πράγματα δεν είναι ούτε τόσο απλά ούτε τόσο επιφανειακά όπως κάποιες φορές νομίζουμε.
  Σήμερα το πρωί βγήκε σε μία εκπομπή κάποια δημοφιλής κυρία που τυγχάνει και influencer και μίλησε για τη σημασία του να λέμε συνεχώς ότι "αξίζουμε" γιατι έτσι τραβάμε την ενέργεια του Σύμπαντος και έλκουμε πάνω μας μόνο τα θετικά πράγματα με αποτέλεσμα ο,τι ζητάμε να γίνεται πραγματικότητα! Έχεις μία κακή ημέρα; Λες απλά ένα "αξίζω αξίζω αξίζω" και τότε τραβάς επάνω σου τη θετική συμπαντική ενέργεια και έτσι όλα με έναν μαγικό τρόπο αλλάζουν προς το καλύτερο.

  Ασφαλώς κάποιος συνειδητοποιημένος Ορθόδοξος Χριστιανός αντιλαμβάνεται αμέσως την πλάνη και την παγίδα ειδικά όταν ακούει για "ενέργειες", για "σύμπαντα" και για όλα τα σχετικά τα οποία ανήκουν στο ρεύμα της Νέας Εποχής (New Age) και στις ανατολικές θρησκείες με συνέπεια να μην έχουν ΚΑΜΙΑ (μα καμία) απολύτως σχέση με τον Χριστιανισμό. Για τους οπαδούς του New Age δεν υπάρχει κανένας προσωπικός Θεός απλά μία απρόσωπη κοσμική ενέργεια που διαχέεται στο Σύμπαν και θα πρέπει οι άνθρωποι με διάφορες μεθόδους, που ξεκινούν απο απλές σκέψεις και φτάνουν μέχρι τις τεχνικές της γιόγκα και του διαλογισμού, να την φέρουν μέσα τους για να τους πηγαίνουν όλα φίνα στη ζωή. Πόσο λάνθασμένη, απαράδεκτη και επικίνδυνη είναι ομως μια τέτοια αντίληψη για την πίστη μας!

 Το Ευαγγέλιο και η Εκκλησία μας διδάσκουν ξεκάθαρα ότι ο Θεός μας δεν είναι μια κρύα απρόσωπη ενέργεια του σύμπαντος αλλά ότι είναι πρόσωπο για την ακρίβεια τρία πρόσωπα και είναι ο ΠΑΤΕΡΑΣ μας, ο Δημιουργός μας, ο Κύριος των πάντων. Εμείς οι άνθρωποι είμαστε τα δημιουργήματά του και τα παιδιά Του που συνεχώς με τις αμαρτίες μας και την αρνησή μας να υποταχθούμε στο άγιο θέλημά Του Τον πληγώνουμε συνεχώς και πορευόμαστε "κατά τα θελήματα των καρδιών ημών".

 Δεν αξίζουμε τίποτα απολύτως γιατι το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να θρέψουμε τον εγωισμό μας, τον εαυτούλη μας και να περνάμε καλά. Όμως εκείνος μας αγαπάει και μπορούμε να Τον πλησιάσουμε τηρώντας τις εντολές Του, όντας στην Εκκλησία Του και με τα μυστήρια, τη μετάνοια και την άσκηση να ενωθούμε μαζί Του και να γίνουμε Άγιοι. Πόσοι και πόσοι Άγιοι ένιωθαν ότι δεν αξίζουν τίποτα! Αλλά δεν απελπίστηκαν, αντιθέτως ταπεινώθηκαν, ζήτησαν το έλεος του Θεού και αυτή ακριβώς η ταπείνωση τους χάρισε την αληθινή χαρά και ευτυχία.

Θυμηθείτε τι είπε ο Πρόδρομος στον Κύριο: "οὐκ εἰμὶ ἄξιος ἵνα λύσω αὐτοῦ τὸν ἱμάντα τοῦ ὑποδήματος"! Θυμηθείτε τι είπε ο άσωτος υιός όταν επέστρεψε στον Πατέρα του: "οὐκέτι εἰμὶ ἄξιος κληθῆναι υἱός σου". Θυμηθείτε τι λέμε σε μία ευχή της Ενάτης Ώρας: "Ἡμάρτομεν γὰρ καὶ ἠνομήσαμεν, καὶ οὐκ ἐσμὲν ἄξιοι ἄραι τὰ ὄμματα ἡμῶν, καὶ βλέψαι εἰς τὸ ὕψος τοῦ οὐρανοῦ". Κανένας Άγιος λοιπόν δεν νόμιζε ότι άξιζε κάτι αντιθέτως θεωρούσε τα όσα έχει, από τη ζωή του μέχρι και το ψωμί του και το κοτέτσι του, ότι τα απέκτησε λόγω του απείρου ελέους του Θεού που αγαπάει το πλάσμα Του μέχρι θανάτου, θανάτου δε Σταυρού.

 ΝΑΙ δεν είμαστε άξιοι για το έλεος του Θεού αλλά δεν απελπιζόμαστε κιόλας! Δεν κάνουμε σκέψεις κακές μέσα μας ούτε χάνουμε το χαμόγελό μας γιατι έχουμε τον Χριστό μας που μας αγαπάει και τους Αγίους μας που, πέρα από τις πρεσβείες τους, μας δείχνουν με την ίδια τους τη ζωή τον δρόμο για να Τον πλησιάσουμε. Δεν έχουμε ανάγκη από συμπαντικές ενέργειες, απο δήθεν θετικές σκέψεις και τα σχετικά. 

Ο Χριστιανός πάντα έχει χαρά μέσα του γιατί έχει μέσα του τον Χριστό γι αυτό ακριβώς και δεν του λείπει απολύτως τίποτα. Και όταν νιώσει ότι του λείπει κάτι τότε δεν περιμένει να δια(ο)λογιστεί για να το αποκτήσει. Ξέρει ότι μπορεί να βρει τα πάντα σε Αυτόν που θρέφει μέχρι και τα πετεινά του ουρανού (Κατά Λουκάν 6:26).Καλή μετάνοια σε όλους μας!

πηγή