Ο Τσεχωφ διαβαζει τον ''Γλάρο'' στο θεατρο της Μοσχας. (Αριστερά του ο Στανισλάφσκι)
«Μόνο όταν διαβάσεις και ξαναδιαβάσεις ένα έργο του Τσέχωφ», γράφει ο Στανισλάφσκι, «μπορείς ν’ ανακαλύψεις τα βάθη που ήτανε κρυμμένα κάτω από τη φαινομενικά ασήμαντη επιφάνεια».
Ο Τσέχωφ, με το φανταστικό ρεαλισμό του, μεταλλάζει το μερικό σε καθολικό και το πραγματικό σε ιδεατό.
Μέσα στα έργα του διαφαίνεται μα και διακηρύσσεται η βαθιά πίστη του για το Αύριο, το όραμά του για τον Κόσμο που έρχεται, η απέραντη αισιοδοξία του.
Ο Τσέχωφ, γνήσιος καλλιτέχνης, δε βλέπει τη ζωή από ορισμένη γωνία προοπτικής, ανάμεσα από ορισμένο πρίσμα..
Παρουσιάζει τη ζωή όπως τη βλέπει με γυμνό αντικειμενικό μάτι, αποδείχνοντάς μας έτσι πως δεν του χρειάζεται διασκευή στην παρουσίασή της.
Μέσα στα έργα του διαφαίνεται μα και διακηρύσσεται η βαθιά πίστη του για το Αύριο, το όραμά του για τον Κόσμο που έρχεται, η απέραντη αισιοδοξία του.
Ο Τσέχωφ, γνήσιος καλλιτέχνης, δε βλέπει τη ζωή από ορισμένη γωνία προοπτικής, ανάμεσα από ορισμένο πρίσμα..
Παρουσιάζει τη ζωή όπως τη βλέπει με γυμνό αντικειμενικό μάτι, αποδείχνοντάς μας έτσι πως δεν του χρειάζεται διασκευή στην παρουσίασή της.
«Κοιτάξετε, μας λέει, πόσο για το τίποτε υποφέρουμε και κάνουμε και τους συνανθρώπους μας να υποφέρουν. Με το χοντρό μας τρόπο, με την ψευτοφιλοτιμία μας, την αδιαφορία μας, την αμάθειά μας και τις γελοίες παρεξηγήσεις μας, επειδή όλοι μας δεν ξέρουμε να μεταχειριστούμε ο ένας τον άλλο. Πόσο διαφορετικά θα ήσαν όλα με λίγη περισσότερη καλοσύνη, λίγη καλύτερη κατανόηση, λίγη λιγότερη συμφεροντολογία, λίγη ανθρωπιά.
Αυτά γιατί ο Τσέχωφ ανήκει στην κατηγορία των αληθινών λογοτεχνών, που αποβλέπουν στο κήρυγμα της ανθρωπιάς. Κι όλα τα έργα του είναι τόσο αληθινά που λες και κατάφερε τη ζωή να μας μιλάει μόνη της..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου