Κάποτε όμως, ενώ ήταν απολύτως υγιής και δεν ένιωθε καμία ενόχληση στο σώμα, ζητώντας ευχή από την οσία για να φύγει, άκουσε φωνή να του λέει ήρεμα:
- Πήγαινε, τέκνο μου , και ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή σου με τους αγίους .
Ο Χριστόφορος ήταν συνετός και έξυπνος, κατάλαβε αμέσως ότι τα λόγια αυτά δεν ήταν τυχαία .
Ταράχθηκε λοιπόν και έσκυψε θλιμμένος.
Η οσία Ειρήνη βλέποντας τον να τρέμει, προσπάθησε να τον ηρεμήσει και να τον ενθαρρύνει.
- Μην τρομάζεις τέκνο μου , του είπε.
Είχα αλλού το νου μου και μου ξέφυγαν αυτά τα λόγια.
Εκείνος όμως, γνωρίζοντας τα χαρίσματά της , συνέχισε να είναι λυπημένος.
Τότε η οσία κάθισε κοντά του και άρχισε να του μιλά για τη βασιλεία των ουρανών, την απόλαυση των αιωνίων αγαθών, την ατελεύτητη μακαριότητα.
Ο Χριστόφορος γαλήνεψε .Έβαλε μετάνοια στην οσία, και έφυγε ειρηνικός.
Πήγε στο σπίτι του, έφαγε ήσυχος και λίγο αργότερα,κατά την ώρα του εσπερινού , εκοιμήθη τον αιώνιο ύπνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου