Χρυσάνθεμα (εις μνήμην Λέλας Καραγιάννη)

    Τα "Χρυσάνθεμα" είναι ένα τραγούδι αφιερωμένο στην αντιστασιακή ,ηρωΐδα , μάνα εφτά παιδιών, Λέλα Καραγιάννη την οποία οι Γερμανοι κατακτητές εκτέλεσαν στο άλσος Χαϊδαρίου, μαζί με άλλους 59 αγωνιστές της Αντίστασης, στις 8 Σεπτεμβρίου 1944, περίπου ένα μήνα πριν από την Απελευθέρωση. Κατά την κατοχή, είχε γίνει μέλος της Αντίστασης, μετατρέποντας το σπίτι της σε αρχηγείο της οργάνωσης «Μπουμπουλίνα».

 Την οργάνωση δημιούργησε και χρηματοδότησε η ίδια, το 1941. 

Τον Οκτώβρη του 1941 συνελήφθη και μετά από 7 μήνες απελευθερώθηκε. 

Στόχος της οργάνωσης ήταν η φυγάδευση Βρετανών στρατιωτών (είχε οργανώσει δίκτυο 150 στρατιωτών) στο Κάιρο αλλά και δολιοφθορές κατά του εχθρού. 

Η οργάνωση διώχθηκε ανηλεώς από τη Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας του Κράτους, κάτι που οδήγησε, μεταπολεμικά, στην καταδίκη των μελών της Ειδικής Ασφάλειας. Η Καραγιάννη είχε δημιουργήσει και δίκτυο κατασκοπείας το οποίο, μεταξύ άλλων, συγκέντρωνε πληροφορίες για τις κινήσεις των γερμανικών πλοίων, υπέκλεπτε σχεδιαγράμματα αεροδρομίων και διοχέτευε πληροφορίες για Έλληνες συνεργάτες των αρχών κατοχής.

Στίχοι: Ελένη Σιούφτα. Μουσική - Ερμηνεία: Μάριος Συμεου. 

                         

Το τηλέφωνο έδειχνε κλήση από Νέα Υόρκη.
Απαντώ.
Στην άλλη άκρη του ακουστικού με ρωτάει η φωνή:
-Η κυρία Ελένη Σιούφτα;
-Η ίδια, της απαντώ
-Είμαι η Λέλα Καραγιάννη, η εγγονή της ηρωΐδας Λέλας Καραγιάννη.
Δέος.
-Σας παίρνω για να σας ευχαριστήσω για το τραγούδι που γράψατε με τον Μάριο Συμεού για τη γιαγιά μου, συνέχισε η φωνή.
Άρχισε ένας διάλογος που κράτησε είκοσι δύο συγκινητικά λεπτά...

Το πιο συγκλονιστικό που μοιράστηκε μαζί μου η κυρία Λέλα Καραγιάννη ήταν το εξής:
Το 1947 ο Βασιλιάς της Αγγλίας , Γεώργιος Στ', είχε τιμήσει τη Λέλα Καραγιάννη απονέμοντάς της, το παράσημο της Χρυσής Βασιλικής Δάφνης επειδή είχε φυγαδεύσει και ΣΩΣΕΙ πολλούς Άγγλους στρατιώτες.

Η οικογένεια όμως, το 1956, επέστρεψε πίσω τη διάκριση αυτή στη βασιλική οικογένεια μέσω της Βρετανικής Πρεσβείας, με επιστολή η οποία ανέφερε ανάμεσα στα άλλα "πόσα κάναμε για να σώσουμε τα δικά σας παιδιά αλλά εσείς δολοφονείτε τα δικά μας", μετά τον απαγχονισμό των Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου στις 10 Μαΐου 1956.

Αυτά ως χαστούκι για όλους εμάς,που τον Οκτωβρίου του 1993 όταν η Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ βρέθηκε στην Κύπρο για την 29η Σύνοδο Κορυφής της Κοινοπολιτείας της δώσαμε το χρυσό κλειδί της Λευκωσίας για να την τιμήσουμε.

Αιαι...Κύπρος...Αιαι...