" -Καπετάνιε η δασκάλα του Κροκυλείου μιλάει λεύτερα.
-Σκοτώστε την...
-Έχει λέει κάτι ιδανικά, Πατρίδα, οικογένεια και πίστη.
-Τότε σφάξτε την...."
Υπηρέτησε ως δασκάλα στην περιοχή και ήταν εθελόντρια νοσοκόμα στο αναρρωτήριο του Ελληνικου Στρατού στη Σμύρνη το 1919-1922.
Στη Μικρασιατική καταστροφή έχασε πατέρα κι αδελφό και κατέφυγε με τη μητέρα της πρόσφυγας στην Ελλάδα.Το 1930 διορίστηκε δασκάλα στο Δημοτικό Σχολείο Κροκυλείου Δωρίδας και το 1934 έμεινε χήρα με δύο παιδιά.
Κατά τη διάρκεια της κατοχής δραστηριοποιήθηκε στην τοπική οργάνωση της ΕΑΟ 5/42 ΣΕ και συμμετείχε ενεργά στην εξάπλωσή της.Το σπίτι της εγινε κέντρο λήψεως αποφάσεων και το όνομά της σημείο αναφοράς για την οργάνωση στην περιοχή.
Επιβίωσε με δυσκολία και με συνεχείς απειλές μετά την εξόντωση του Συντάγματος απ το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ τον Απρίλιο του 1944 στο Κλήμα Δωρίδας.
Το 1947 το όνομά της ήταν στον κατάλογο των προγραφέντων κατοίκων της περιοχής απο τον "ΔΣΕ".
Στις 6 Σεπτέμβρίου συνελήφθη μαζί με την 20χρονη κόρη της Όλγα από τις συμμορίες του Γιώτη (Χαρ.Φλωράκης) και Διαμαντή (Γιάννης Αλεξάνδρου) που τρομοκρατούσαν την περιοχή.
Το "εγκλημά" της ,πέρα απ το παρελθόν της στην ΕΑΟ 5/42 ΣΕ ,ήταν ότι τολμούσε να διδάσκει τις ιερές και πατρογονικές αρχές των Ελλήνων <Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια> και ότι εναντιώθηκε στο παιδομάζωμα των παιδιών του χωριού απ τον "ΔΣΕ".
Μεταφέρθηκαν και οι δύο δέσμιες στο παρακείμενο του χωριού εξωκκλήσι της Θεοτόκου, όπου κατεσφάγησαν μετά από ατιμωτικά βασανιστήρια.
Το βιβλίο ,γραμμένο απ τον γιό της Γιάννη Ηλιόπουλο, μέλος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών, είναι πέρα από προσωπική μαρτυρία και μια τολμηρή προσπάθεια να σπάσει η επιχειρούμενη αποσιώπηση ή και πλαστογράφηση των γεγονότων εκείνης της εποχής.Αιωνία η μνήμη της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου