Γιά αὐτό χρειάζεται ἡ μετάνοια, πού εἶναι ἱκανή ὂχι μόνον νά ἐξουδετερώσει τήν ἁμαρτία καί τίς συνέπειές της, ἀλλά καί νά ὁδηγήσει
-στή βαθύτερη γνώση τοῦ Δημιουργοῦ μας
-στή φλογερότερη ἀγάπη πρός Αὐτόν.
Τήν μετάνοια αὐτή τήν χαρακτηρίζει
-ἡ λύπη τῆς καρδιᾶς, πού ἒχασε τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος'
-τό πένθος πού αὐξάνει κατά τό μέτρο πού μαλακώνει ἡ καρδιά ἀπό τήν ἀγάπη πρός τόν Θεό'
-ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τίς σαρκικές ἀπολαύσεις'
-ἡ ἀπροσπάθεια πρός τά πράγματα'
-ἡ ἀποφυγή τῆς ἀνέσεως, τῆς αὐτοϊκανοποιήσεως, τῆς κενοδοξίας.
Ἡ πίστη ἐκδηλώνεται μέ τήν ὑπομονή τῶν πειρασμῶν πού ἐμφανίζονται. "
(ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ, Ἀρχιμ. ΣΩΦΡΟΝΙΟΥ (Σαχάρωφ), Ἱερά Μονή Τιμίου Προδρόμου, Ἒσσεξ Ἀγγλίας, 2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου