Ο Ααρών και οι γιοι του μπροστά στο βωμό .
Φετιχιέ Τζαμί (Θεοτόκος Παμμακάριστος), Κωνσταντινούπολη, νότιο περίστωο, βόρειος τοίχος, τέλη 13ου–αρχές 14ου αιώνα.
(Φωτογραφία: Dumbarton Oaks Research Library and Collection).
Ο Ααρών και οι γιοι του, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, ήταν αυτοί που, ως ιερείς, τοποθέτησαν την επτάφωτη λυχνία στη Σκηνή του Μαρτυρίου, μπροστά από το καταπέτασμα, που έκρυβε την Κιβωτό της Διαθήκης. Αυτοί τη φρόντιζαν ώστε να καίει από το βράδυ ως το πρωί ενώπιον του Κυρίου (Έξοδος 27,20-21).
Κάποια μέρα οι δύο γιοι του Ααρών, ο Ναδάβ και ο Αβιούδ, πήρε ο καθένας το θυμιατήρι του, και έβαλαν σ' αυτό φωτιά από άλλη κοσμική προέλευση και όχι από τη φωτιά του θυσιαστηρίου, όπως είχε θεσπίσει ο Κύριος. Έτσι ο Κύριος ως τιμωρία για τη βεβήλωση που έκαναν, έστειλε φωτιά από τον ουρανό και τους κατέκαψε επί τόπου (Λευιτικό 10,1-2. 16,12. Αριθμοί 3,4. 26,61). Ο Ναδάβ με τον Αβιούδ πέθαναν χωρίς ν' αποκτήσουν απογόνους. Έτσι λοιπόν η ιερατεία περιήλθε στους δύο άλλους γιους του Ααρών, τον Ελεάζαρ και τον Ιθάμαρ (Α' Παραλειπομένων 24,2).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου