Η προ­σευ­χή εί­ναι σαν ένα πε­ρι­στέ­ρι, που το αφή­νεις από το στό­μα σου και το στέλ­νεις να πε­τά­ξει στο θρό­νο του Θεού...

 Η προ­σευ­χή εί­ναι σαν ένα πε­ρι­στέ­ρι, που το αφή­νεις από το στό­μα σου και το στέλ­νεις να πε­τά­ξει στο θρό­νο του Θεού, για να μας αν­τι­κα­τα­πέμ­ψει τη Χάρη Του.

Της Πα­να­γί­ας και του Χρι­στού το όνο­μα, δεν μπο­ρεί να το ανε­χθεί ο σα­τα­νάς. Και αν δεν θέ­λε­τε να πεί­τε τί­πο­τα άλλο στη ζωή σας, καμ­μιά άλλη προ­σευ­χή, ποτέ σας, κρα­τεί­στε αυτά τα 2 ονό­μα­τα και πεί­τε:
"Πα­να­γία Ιη­σού Χρι­στέ μου, Πα­να­γία Ιη­σού Χρι­στέ μου, Πα­να­γία Ιη­σού Χρι­στέ μου.."!

 Και δεν θα μπο­ρεί ο διά­βο­λος να σας πλη­σιά­σει και να σας πει­ρά­ξει. Μην πεί­τε ούτε το ''ε­λέη­σόν με ο Θε­ό­ς'', ούτε το ''Πά­τερ ημών'', ούτε το ''Πι­στεύ­ω''.
Κρα­τεί­στε μόνο αυτά τα 2 ονό­μα­τα, να περ­νούν από το μυα­λό σας, να κα­τε­βαί­νουν στην καρ­διά σας και να χρη­σι­μο­ποιούν­ται από την γλώσ­σα σας..

Να βά­λε­τε στην προ­σευ­χή σας και να λέτε κάθε πρωί στο Χρι­στό: 

Τί μπο­ρώ Κύ­ριε να κάνω σή­με­ρα για την δόξα Σου;Τί μπο­ρώ να κάνω σή­με­ρα για το Αίμα που έχεις χύ­σει για εμάς;

 Εδώ ο Χρι­στός Σταυ­ρώ­θη­κε για εμάς, για να ζή­σου­με εμείς και έρ­χε­ται μετά ο άλ­λος και σου λέει:''Το πολύ το Κύ­ριε ελέη­σον, το βα­ριέ­ται και ο Θεός''!

Δημήτριος Παναγόπουλος ο ιεροκήρυκας