Ο Α’ Βαλκανικός Πόλεμος έχει τελειώσει από τον Μάιο του 1913, όμως οι εχθροί δεν έχουν ακόμα αποχωρήσει από το ελληνικό έδαφος. Μετά από την απελευθέρωση των Σερρών, ένα ελληνικό τάγμα λαμβάνει την εντολή να κινηθεί προς την περιοχή της Δράμας, για να συνεχίσει την καταδίωξη των Βουλγάρων. Οι Βούλγαροι είχαν καταλάβει την περιοχή από τον Οκτώβριο του 1912 και, ηττημένοι πια, αρνούνταν να παραδώσουν την περιοχή χωρίς να αφήσουν το στίγμα τους.
Κατά την υποχώρηση τους, προκαλούν καταστροφές με αποκορύφωμα τα γεγονότα του Δοξάτου, στις 30 Ιουνίου του 1913 .Το Δοξάτο ένα εύπορο χωριό βρίσκεται 9 χιλιόμετρα έξω από την πόλη της Δράμας. Το πρωί της ημέρας αυτής μία ίλη ιππικού της 10ης Μεραρχίας του βουλγαρικού στρατού, με επικεφαλής τους ταγματάρχες Μπίρνεφ και Σιμεόνοφ, συνεπικουρούμενη από ένα τάγμα πεζικού και ομάδες κομιτατζήδων, κυκλώνει το Δοξάτο Σκοπός τους να σφάξουν και να λεηλατήσουν το πλούσιο χωριό της Δράμας, που κατοικείται από Έλληνες χριστιανούς και μουσουλμάνους. Ως δικαιολογία για την επίθεση που έκαναν αργότερα, ισχυρίστηκαν πως έφταιξαν οι ομάδες Ελλήνων προσκόπων, που απαρτιζόταν από εθελοντές απόμαχους του Μακεδονικού αγώνα, οι οποίοι τους παρενόχλησαν.
Ο πληθυσμός του Δοξάτου αποτελούταν από χριστιανούς και μουσουλμάνους. Εκείνη την εποχή, έφτανε τους 1.500 κατοίκους. Οι 120 ιππείς δεν είχαν άλλο σκοπό παρά να λεηλατήσουν το χωριό. Κατάφεραν να πείσουν τους μουσουλμάνους κατοίκους του χωριού πως έχουν συμμαχήσει με την Οθωμανική αυτοκρατορία ενάντια στην Ελλάδα και τους πήραν με το μέρος τους. Οι Βούλγαροι στρατιώτες, με πρώτους και καλύτερους τους κομιτατζήδες, εισέβαλλαν στο χωριό και άρχισαν να σφάζουν αδιακρίτως άντρες, γυναίκες και παιδιά. Ύστερα, περιέλουσαν τα σπίτια με πετρέλαιο και τα πυρπόλησαν. Σχεδόν όλο το χωριό κάηκε .
Ο τραγικός απολογισμός των βουλγαρικών ωμοτήτων στο Δοξάτο ήταν 650 νεκροί ενώ 240 σπίτια και 80 καταστήματα καταστράφηκαν ολοσχερώς. Αφού ολοκλήρωσαν το απάνθρωπο έργο τους, οι επιδρομείς με τη λεία τους κατευθύνθηκαν προς τα βόρεια . Η σφαγή του Δοξάτου συγκλόνισε το πανελλήνιο αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη. Η εφημερίδες όλου του κόσμου, δημοσίευσαν φρικιαστικές λεπτομέρειες. Την επόμενη μέρα, την 1η Ιουλίου, οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις κατέλαβαν χωρίς μάχη την περιοχή, ολοκληρώνοντας την απελευθέρωση της ανατολικής Μακεδονίας. Αλλά το κακό είχε προλάβει να γίνει.
Οι Βούλγαροι και οι κομιτατζήδες δεν έδειξαν κανένα έλεος, σκότωσαν και έκαψαν, άρπαξαν την πλούσια λεία και κατευθύνθηκαν βόρεια. Οι απεσταλμένοι των διεθνών μέσων που έφτασαν στο χωριό, αντίκρυσαν ένα πρωτοφανές θέαμα. Οι περισσότερες σοροί ήταν εκτεθειμένες στους δρόμους, με τα σκυλιά να τρώνε τις σάρκες των νεκρών. Οι Βούλγαροι δεν είχαν απλά σκοτώσει τους κατοίκους, αλλά τους θανάτωναν σιγά σιγά με τις λόγχες τους, ενώ οι ηλικιωμένες του χωριού κρύβονταν ακόμη στα σπίτια που είχαν απομείνει. Σήμερα το Δοξάτο στέκεται αγέρωχο σε υψόμετρο 100 μέτρων και με πληθυσμό λίγο περισσότερο των 2.000 ψυχών, ενώ το κράτος του απέδωσε τιμητικά την ονομασία «Ηρωϊκή και Μαρτυρική Πόλη», για τα δεινά που υπέστη στις εχθροπραξίες του περασμένου αιώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου