Στα παγωμένα νερά του Ειρηνικού Ωκεανού,πάνω σε μια μηχανοκίνητη βάρκα,κατευθυνόμαστε προς το νησί Σπρούς,αναζητώντας τα μέρη όπου έζησε ο Άγ.Γερμανός της Αλάσκας,ο πρώτος ορθόδοξος άγιος της Αμερικής.Όταν οι μοναχοί της Μονής Πλάτινα της Καλιφόρνιας άκουσαν ότι θέλουμε να πάμε στην Αλάσκα αυτήν την περίοδο(ήταν Φεβρουάριος)γέλασαν συγκαβατικά.:''Να ξέρετε ότι και το καλοκαίρι μπορείς να μείνεις αποκλεισμένος στο νησί Κόντιακ για μία εβδομάδα,μέχρι να γίνει κατάλληλος ο καιρός για να ταξιδέψεις μέχρι το νησί του Αγ.Γερμανού!Ο ωκεανός δεν σε δέχεται οποτεδήποτε...Ας γίνει όμως το θέλημα του Αγ.Γερμανού!''Έτσι μας είπαν αργότερα και οι νεαροί ορθόδοξοι αμερικανοί μοναχοί,οι οποίοι βρίσκονται απομονωμένοι στον Ειρηνικό Ωκεανό όπως κάποτε οι πρώτοι μοναχοί στην έρημο της Αιγύπτου ή ο Άγ.Νείλος Σόρσκυ στην απεραντοσύνη της τούνδρας της Βόρειας Ρωσίας
Τόσο η σκήτη στο νησί Νίλους(όπου μονάζουν τέσσερις μοναχές,όσο και η σκήτη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο νησί Σπρούς(όπου μονάζουν τρεις μοναχοί)είναι μετόχια του μοναστηριού του Αγ.Γερμανού που βρίσκεται στην Πλάτινα της Καλιφόρνια.
17 Φεβρουαρίου 2009
Έφτασα με το φέρυ-μπώτ στο νησί Κόντιακ στο Saint Paul Harbour.Η πρώτη μας στάση ήταν στην πρωτεύουσα του νησιού στο Monk's Rock Cafe,το καφενείο της Ακαδημίας του Αγ.Ιννοκεντίου,στο οποίο απασχολούνται νεαροί ορθόδοξοι αμερικάνοι.Αγόρασα όσες εικόνες του Αγ.Γερμανού βρήκα.Καμία δεν υπήρχε δυο φορές επειδή κανείς δεν περίμενε να έρθουν προσκυνητές τέτοια εποχή,έτσι δεν είχαν κάνει νέες παραγγελίες.Συνήθως οι προσκυνητές φτάνουν στηνΑλάσκα από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο,όπως και όλοι οι τουρίστες.
Το απόγευμα έκανα την πρώτη απόπειρα να περάσουμε με μια μηχανοκίνητη βάρκα στο νησί Σπρούς.Αν και τα νερά φαινομενικά ήταν ήρεμα,βγαίνοντας στα ανοιχτά η θάλασσα άρχισε να φουρτουνιάζει,έτσι αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε.Παγωμένη και απογοητευμένη,ρώτησα τον π.Μαρτύριο που με συνόδευε:«Εξαιτίας των αμαρτιών μας δεν φτάσαμε άραγε σήμερα στο νησί του Άγ.Γερμανού»;...Χαμογέλασε με την ερώτησή μου...Όλοι οι άνθρωποι της θάλασσας ξέρουν ότι ο καιρός είναι απρόβλεπτος...Μου απάντησε:«Ήταν μια μικρή περιπέτεια στην Αλάσκα.Εαν αύριο εσείς φτάσετε στον προορισμό σας και εγώ όχι(θα έφευγε το πρωί προς την Πλάτινα)αυτό σημαίνει ότι φταίνε οι δικές μου αμαρτίες;!
 |
| Το λείψανο του Αγ΄Γερμανού της Αλάσκας |
Μέχρι να φτάσουμε από το λιμάνι στην εκκλησία,ο πατέρας Ιννοκέντιος-ένας νεαρός και πράος ιερέας-ήδη μας περίμενε καθαρίζοντας νοικοκυρεμένα την είσοδο από το χιόνι.Κοιτάζοντας τον με πόσην ευλάβεια ανοίγει την λάρνακα του Αγ.Γερμανου,κατάλαβα τι σημαίνει να αγαπάς με όλη σου την ψυχή εκείνον που είναι προστάτης σου κάθε λεπτό της ζωής σου!Ο π.Ιννοκέντιος αρνήθηκε να πάρει διαβατήριο και έτσι μια ολόκληρη ζωή θα μείνει κοντά στον αγαπημένο του Άγ.Γερμανό!
Στην εκκλησία αυτή υπάρχει και η εικόνα της Παναγίας,στην οποία προσευχόνταν ο Άγ.Γερμανός.
Την επόμενη ημέρα το πρωί,κάναμε νέα απόπειρα για να διασχίσουμε τα 18χλμ που μας χώριζαν από το απομονωμένο νησί του Πεύκου,εκεί όπου αποτραβήχθηκε ο Άγ.Γερμανός μαζί με τα παιδιά των Αλεουτίων τα οποία είχε βαπτίσει και πάρει υπό την προστασία του μετά τον θάνατο των γονέων τους από επιδημία.Αυτήν τη φορά τα νερά του Ειρηνικού ήταν ήρεμα...Κοντά στο νησί Sprouce ξεπροβάλει ξαφνικά ο μυτερός Monk's Rock(ο βράχος του μοναχού)Στο νερό πλέουν πολλά φύκια,ενώ ένα ελάφι ξεπροβάλει μέσα από τα δέντρα κοντά στο ξύλινο εκκλησάκι το οποίο βλέπουμε από μακρυά.Μόλις έχουμε αφήσει πίσω μας μια αποικία φωκιών,σε έναν κολπίσκο ο οποίος ανήκει αποκλειστικά σ'αυτές.Η ημέρα είναι ηλιόλουστη,χωρίς ίχνος ομίχλης!
 |
| Ο τάφος του Αγ.Γερμανού της Αλάσκας |
Βρισκόμαστε στην νότια πλευρά του νησιού Sprouce,στη Monk's Lagoon.Εδώ έζησαν ο ΆγΓερμανός με τα παιδιά.
Η σκήτη του Αγ.Μιχαήλ είναι κτισμένη στην κορυφή ενός λόφου στο μέσον του νησιού,ενώ η περιοχή Ouzinkie,όπου ζουν οι απόγονοι των ορθοδόξων ορφανών,βρίσκεται στο βορειότερο μέρος του νησιού.Στο Όρος Άγ.Γερμανός,η ορθόδοξη κοινότητα του Κόντιακ έστησε το 2007 έναν ατσάλινο σταυρό ύψους επτά μέτρων,σχεδιασμένος ώστε να αντέχει στους ανέμους οι οποίοι κινούνται με 160 χλμ την ώρα.Στο υπόλοιπο νησί βρίσκεις μόνο δάση με πεύκα.
Το εκκλησάκι της Υπαπαντής του Κυρίου ,το έκτισαν οι μοναχοί στην νότια πλευρά του νησιού,χωρίς οι μοναχοί να γνωρίζουν ακριβώς το σημείο όπου βρισκόνταν ο ναός αρχικά.Πρόκειται για μια πολύ μικρή εκκλησία μέσα στην οποία είναι αγιογραφημένος ο βίος του Αγ.Γερμανού:Η άφιξη του 13χρονου-μετέπειτα αγίου-στο Σαρώφ.Ο Άγ.Γερμανός ταίζοντας μια αρκούδα -όπως κάποτε ο Άγ.Σεραφείμ-(μόνο που οι αρκούδες στο Κόντιακ είναι διάσημες για το ύψος τους,φτάνουν τα τρία μέτρα!).Ο Άγ.Γερμανός δείχνοντας στα παιδιά που θα ζήσουν.Το θαύμα του Άγ.Γερμανού,ο οποίος σταμάτησε τα νερά λιτανεύοντας μια εικόνα της Παναγίας.Τα ορφανά στο προσκεφάλι του αγίου,λίγο πριν πεθάνει,γεγονός που συνέβη κατά την ημέρα μνήμης του αγαπημένου του Αγ.Παισίου Βελιτσικόφσκυ(15 Νοεμβρίου)
Περπατώντας σ'αυτό το παράξενο ντεκόρ-βγαλμένο λες από άλλον κόσμο-ενός δάσους ντυμένου με τις πράσινες βελόνες των πεύκων ακόμα και στο μέσο ενός πολικού χειμώνα,ακολουθούμε τα ίχνη του Αγ.Γερμανού προσκυνώντας τις εικόνες που έχουν τοποθετήσει στους κορμούς των δέντρων.'Ολο το νησί μοιάζει με ένα απέραντο μοναστήρι,εξ'άλλου ο Αγ.Γερμανός το είχε ονομάσει Νέο Βαλαάμ...
Φτάνουμε στο παρεκκλήσι με την εικόνα της Παναγίας της Καλούγκα(ΕΔΩ),όπου βρίσκεται το κελί και ο τάφος του αρχιμανδρίτου Gherasim Schmaltz(ρώσος ο οποίος από το 1935 ζούσε απομωνομένος στο νησί Sprouce)και έπειτα πιο βαθειά στο δάσος βρίσκουμε το ναο τον αφιερωμένο στους Αγίους Σέργιο και Γερμανό τους ιδρυτές της Μονής Βαλαάμ(10ος αιώνας)κοντά στη λίμνη Λαντόγκα.Εδώ σ'αυτόν τον ναό βρίσκεται ο τάφος του Αγ.Γερμανού
Φεύγοντας ο π.Αντριάν μου έδειξε την πηγή του Αγ.Γερμανού και το μέρος όπου γίνεται ετήσια λειτανία-προσκύνημα στις 9 Αυγούστου.μέρα της αγιοποιήσεώς του(27 Ιουλίου/9 Αυγούστου).
Μετά από λίγο ο π.Αντριάν μου λέει σκεφτικός:«Αυτή ήταν η πρώτη ηλιόλουστη ημέρα αυτού του χειμώνα,χωρίς ομίχλη και με νερά γαλήνια...Ο Άγ.Γερμανός έδωσε την ευλογία του να έρθετε εδώ!
Κατάλαβα τα λόγια τούτα το ίδιο βράδυ κατά την αναχώρηση μου με το φέρρυ-μπόουτ,όταν για 22 ώρες δεν μπορούσα να βγω στη γέφυρα εξαιτίας του σφοδρού ανέμου,του κρύου και της ομίχλης η οποία είχε κατεβεί στο επίπεδο του νερού!
Αυτή λοιπόν ήταν η Αλάσκα του Φεβρουαρίου!Ίσως ο Άγ.Γερμανός να μαλάκωσε τον καιρό για να χαιρετήσει δια μεσου ημών τη Ρουμανία του αγαπημένου του αγίου Παισίου Βελιτσκόφσκυ!
μετάφραση-επιμέλεια π.Γεώργιος Κονισπολιάτης /proskynitis.blogspot/περιοδικό Lumea Credintei
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου