Η ΑΛΗΘΙΝΗ και ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ''ΑΓΝΩΣΤΟΥ'' ΜΕΓΑΡΙΤΗ ΗΡΩΑ.

  Φωτογραφία Μάρτιος του 1947 που εμφανίζει τον ηρωικό Στρ\τη Περικλή Αθανασούλα από τα Μέγαρα-Αττικής, ο οποίος ως χειριστής οπλοπολυβόλου ‘’BREN’’ είχε διαταχθεί από την Μονάδα του μαζί με άλλους δύο συναδέλφους του να εποπτεύουν την έξοδο του χωριού Ανατολικού του Ν. Κοζάνης, καθώς υπήρχαν πληροφορίες για κινήσεις συμμοριτών στην ευρύτερη περιοχή.

  Πράγματι κάποια στιγμή δύναμη τριάντα περίπου συμμοριτών εισήλθαν στο χωριό Ανατολικό, και προέβησαν σε πλιάτσικο, δολοφονίες και ωμότητες κατά των κατοίκων του χωριού, με αποκορύφωμα το παιδομάζωμα μικρών παιδιών, και την βίαιη στρατολόγηση. 

 Κατά την έξοδο των συμμοριτών από το χωριό, ο εικονιζόμενος πολυβολητής με τους δύο συναδέλφους του αντιλαμβανόμενος το τι είχε προηγηθεί, αντικρίζοντας τους συμμορίτες να εξέρχονται του χωριού με αιχμαλώτους και φορτωμένα ζώα από το πλιάτσικο που είχε προηγηθεί, έριξε κατά των συμμοριτών αρχικά προειδοποιητικές βολές προκειμένου αυτοί να παραδοθούν, οι οποίοι συμμορίτες όχι μόνο δεν παραδόθηκαν, αλλά ανταπέδωσαν τα πυρά και ακολούθησε μάχη.

  Μάλιστα κατά την διάρκεια της μάχης ένας εκ των συμμοριτών σκεπτόμενος πονηρά, και θέλοντας να εκμεταλλευτεί τις ευαισθησίες των τριών Ελλήνων στρ\των, πήρε αγκαλιά το εικονιζόμενο μωρό ως ασπίδα, και επιτέθηκε κατά των Ελλήνων στρατιωτών, με σκοπό να πλησιάσει τους Έλληνες μαχητές και να τους εξουδετερώσει, γεγονός που δεν κατόρθωσε να επιτύχει, καθώς ο συμμορίτης δέχθηκε πυρά στα πόδια, με αποτέλεσμα να πέσει, και ταυτόχρονα να ελευθερωθεί το παιδί από την αγκαλιά του, και φυσικά ο συμμορίτης να εξοντωθεί. 

 Αποτέλεσμα της μάχης ήταν στο πεδίο της μάχης να σκοτωθούν 6 συμμορίτες, να τραυματιστούν άλλοι 2, και οι υπόλοιποι να διαφύγουν πανικόβλητοι, ενώ τα παιδιά που είχαν απαχθεί βιαίως, καθώς και όσοι\ες είχαν βιαίως στρατολογηθεί να σωθούν και να επιστρέψουν στις οικίες τους, όπως φυσικά και τα ζώα και τα τρόφιμα ,και ότι άλλα υλικά που είχαν πλιατσικολογήσει οι συμμορίτες, και αυτά να δοθούν στους κατόχους τους. 

 Μετά το τέλος της μάχης όλο το χωριό αγκάλιασε και φίλησε τους τρεις μαχητές, και ο εν λόγω στρατιώτης, και με την παρότρυνση των κατοίκων έβγαλε την αναμνηστική φωτογραφία με το παιδί που χρησιμοποίησε ο επιτιθέμενος συμμορίτης ως ασπίδα για να τους πλησιάσει και να τους σκοτώσει, προκειμένου η φωτογραφία αυτή να μείνει για πάντα ως μία ανάμνηση, καθώς η ενέργεια αυτή του συμμορίτη ήταν μια πρωτόγνωρη και σοκαριστική εμπειρία για όλους 

(δωρεά φωτογραφίας και εξιστόρηση της κόρης κ.Μαίρης Αθανασούλα-Πετράκη) Από τη σελίδα (ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ ΒΕΡΟΙΑΣ)