“Δέν εἶναι ἀνάγκη νά μέ ἀγαπάη γιά νά τόν ἀγαπῶ”

Θυμᾶται ὁ Γέροντας Τρύφωνας: «Πρίν ἀπό πολλά χρόνια, εἶχα ἕνα συνάδελφο δάσκαλο πού ἦταν ἀλαζόνας καί ὑπερόπτης. 

Στο ίδιο σχολεῖο ἦταν καί μία ὑπέροχη σοφή γυναῖκα, πού ὑπηρετοῦσε ὡς ἀρχιμαγείρισσα στο εστιατόριο τοῦ σχολείου. Καθόμουν συχνά μαζί της καί ἀπολάμβανα τόν καφέ μου μαζί μέ τά ἐκλεκτά χειροποίητα μπισκότα της. 

Μία μέρα, ὁ δάσκαλος αυτός μπῆκε στό εστιατόριο καί μέ ρώτησε κάτι γιά κάποιο σπουδαστή.Αγνόησε ἐντελῶς τή μαγείρισσα.

Ὅταν ἔφυγε, ἔνοιωσα τήν ἀνάγκη να ζητήσω ἐγώ συγγνώμη γιά τή συμπεριφορά του· ἡ μαγείρισσα ἀπάντησε ὅτι παρόλα αυτά τόν συμπαθοῦσε, διότι ἤξερε ὅτι ὁ Χριστός τόν ἀγαποῦσε. 

“Δέν εἶναι ἀνάγκη νά μέ ἀγαπάη γιά νά τόν ἀγαπῶ”, μοῦ εἶπε.

Δέν καταφέρνω πάντα νά ἀγαπῶ ὅλους γύρω μου, καί σίγουρα ὑπάρχουν κάποιοι πού μερικές φορές εὔχομαι νά τούς εἶχα ἀποφύγει. Ἀλλά δέν ξεχνῶ ποτέ τά λόγια τῆς καλῆς μαγείρισσας καί προσπαθῶ νά ἀγαπῶ ὅλους καί νά ἀνταποδίδω καλό ἀντί και
κοῦ.
Ὁ Ἀπ. Παῦλος μᾶς λέει: "Όλα τά μπορῶ χάρις στο Χριστό πού μέ δυναμώνει" (Φλπ 4, 13)»

Αρχιμανδρίτη Ιωάννη Κωστώφ. ''ΨΙΧΙΑ ΑΠΌ ΤΗΣ ΤΡΑΠΈΖΗΣ''.Εκδόσεις Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Δαμασκηνού