Στην Εκκλησία δεν πάμε για ν' αλλάξουμε την Εκκλησία, αλλά για ν' αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, αποχωριζόμενοι τον "παλαιό" άνθρωπο...
Βγαίνει η κούτση Μαρία να εκφράσει άποψη για το τί και το πώς στην ορθόδοξη λατρεία...
Άγιοι που σε ξεψαχνίζανε με μισό βλέμμα δεν πείραξαν ούτε μία οξεία, δεν άλλαξαν ούτε μια συλλαβή και θες εσύ να έχεις και άποψη διαφορετική από την μακραίωνη παράδοση που γεννά Αγίους...Στώμεν Καλώς!
Tasos Papakostas
3 σχόλια:
Σωστό, στην Εκκλησία πάμε πρωτίστως για να αλλάξουμε εμείς και έπειτα για να αλλάξουμε την κοινωνία μέσω αυτής της αλλαγής, ζώντας με τον Θεό και με τους συνανθρώπους...
Ωστόσο δεν μπορούμε να παραβλέπουμε ότι κάποιες παραδόσεις μέσα στην Εκκλησία εξελίσσονται, ανάλογα με τις συνθήκες της εποχής... Αν δεν ήταν έτσι, θα έπρεπε ακόμα να κάνουμε λειτουργίες μέσα σε υπόγειους τάφους (κατακόμβες), με πολύ φτωχικους ύμνους και άμφια, χωρίς τα δόγματα που διατυπώθηκαν από τις οικουμενικές συνόδους και το "Πιστεύω", χωρίς τρούλους (πόσο μάλλον κρεμμυδόσχημους!), χωρίς μαύρα ράσα, χωρίς... χωρίς... χωρίς... Και ας μην ξεχνάμε ότι οι ποιμένες της Εκκλησίας έχουν
την ευθύνη (και το δικαίωμα, θα πω), για να εξελίσσουν κάτι που φαίνεται να χρειάζεται να γίνει (ιδιαίτερα αν θέλουν να "ίστανται καλώς")... Ενώ εμείς δεν έχουμε το δικαίωμα να (κατά)κρίνουμε αυτούς τους ποιμένες, είναι δουλειά της Ι. Συνόδου...
Ο Χριστός δεν είναι μόδα αλλά ακλόνητη σταθερά. Οι Οικουμενιστές βάλθηκαν τάχα να εκσυχρονίσουν τα αμετακίνητα αλλά Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον και εις τους αιώνας...Επομένως όποιος θέλει οπίσω μου ελθείν.
Πολύ φασαρία έγινε για ανύπαρκτο λογο...
Δημοσίευση σχολίου