Έπαιρνα ένα παλιό ψαλτήρι...και διαβαζα από μέσα και δάκρυζα...

Μάζευα τα καλάθια μου, τα σύνεργα μου, τα πλούτη μου, τον ιδρώτα μου...
Τα'βαζα μέσα στη βάρκα...
Έπαιρνα επάνω την άγκυρα, άνοιγα το πανί, και καθόμουν στο τιμονι...
Ένοιωθα κάποια καθαρή χαρα και αγάπη για τους ανθρώπους..
Έπαιρνα ένα παλιό ψαλτήρι που τό'χα μέσα σε ένα παλιό ντουλαπακι κάτω από την πλώρη κοντά στο εικόνισμα του Αη Νικόλα..
Και διαβαζα από μέσα και δάκρυζα...

Φώτης Κόντογλου