Κάποτε μαθαίναμε στη Νομική ότι μεταξύ της κυοφόρου γυναίκας/παρένθετης μητέρας και των προσώπων/προσώπου που επιδιώκουν/ει να αποκτήσουν/ει τέκνο γινόταν έγγραφη συμφωνία ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ... Δεν συνιστούσε αντάλλαγμα η καταβολή των δαπανών για την επίτευξη της εγκυμοσύνης, την κυοφορία, τον τοκετό και τη λοχεία και η αποζημίωση για κάθε θετική ζημία της κυοφόρου εξαιτίας αποχής από την εργασία...
Ελάτε όμως που ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΑΛΛΑΖΟΥΝ... Τα πάντα τείνουν να καθίστανται εξαγοράσιμα... Και πλέον με απόφαση της Εθνικής Αρχής Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής προβλέπεται γενναία αμοιβή/αποζημίωση στην κυοφόρο γυναίκα...
Ο Aldous Huxley στο περιλάλητο δυστοπικό μυθιστόρημα του «Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος» (1932) περιγράφει την πλήρη «εκβιομηχάνιση» της ανθρώπινης αναπαραγωγής... Στο σύμπαν του μυθιστορήματος τα έμβρυα δεν κυοφορούνται σε μήτρες, αλλά σε αποστειρωμένες φιάλες, οι οποίες μετακινούνται πάνω σε ιμάντες παραγωγής εργοστασίου...
Και όπως συμβαίνει με τα παραγόμενα προϊόντα, στα έμβρυα γίνεται διαλογή σε αυτά που θα αποτελέσουν τους μελλοντικούς ηγέτες και στοχαστές, τους κοινούς καθημερινούς ανθρώπους και τους ευήθεις και πειθήνιους χειρώνακτες...
«….Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει.Που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου…» (Οδυσσέας Ελύτης, «Εκ του πλησίον»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου