Στους Τρείς Ιεράρχες (Επιλογή στίχων από το Συναξάρι)

Στους Τρείς Ιεράρχες
(Επιλογή στίχων από το Συναξάρι σε ελεύθερη απόδοση)

-Το δίκαιο είναι και στους τρεις μαζί αυγερινούς η τιμή κι ο σεβασμός να αποδοθεί,αφού για το τριλαμπές της Αγίας Τριάδος φώς μία κοινή κι απ'τους τρείς βρήκαμε, μέσω του βίου τους, κατοπτρική πηγή.

-Την άνοιξη να φέρει ένα μόνο χελιδόνι δεν μπορεί,τα τρία όμως αυτά αηδόνια της θεϊκής φωνής τον ανοιξιάτικο καιρό κομίζουν στο χειμώνα της ψυχής.

-Με το κάλλος της ζωής και την πειθώ των λόγων τους, στον Ένα κι Αληθινό και του κόσμου Δημιουργό Θεό,έμπρακτα μας παρακινούν να απονέμουμε το της λογικής λατρείας σέβας.

-Του Γρηγορίου, ο γρήγορος σαν τη φωτιά νους κι η φωτισμένη σκέψη, το λόγο εύγλωττα στον Ουρανό κινεί και από εκεί τους πάντες πείθει.

-Σε όσους πάλι απ'τη ναυτία των παθών τελούν σε απώλεια πνευματικών αισθήσεων και παραζάλη,οι λόγοι του Βασίλειου γίνονται οξυγόνο βαθιάς αναπνοής και αφύπνιση ψυχής απ' τη νάρκη.

-Με τον ειρμό της διδαχής σαν καθαρού νερού ροή ο σε καρδιά και στόμα χρυσορρήμων,στους απ'τα πάθη ημιθανείς νέα ζωή χαρίζει.

-Μ'αυτό τον τρόπο τους βροτούς προς ύψος ανεβάζουν από τις αβύσσους των παθών οι λόγοι των Αγίων.

Και στο πρωτότυπο:
"Ὁμοῦ δίκαιον τρεῖς σέβειν Ἑωσφόρους,Φῶς τρισσολαμπὲς πηγάσαντας ἐν βίῳ.
Κοινὸν τὸν ὕμνον προσφέρειν πάντας θέμις,τοῖς ἐκχέασι πᾶσι κοινὴν τὴν χάριν.
Ἔαρ χελιδὼν οὐ καθίστησι μία·
Αἱ τρεῖς ἀηδόνες δὲ τῶν ψυχῶν ἔαρ.
..Κάλλει βίου γάρ, τῇ τε πειθοῖ τῶν λόγων,πείθουσι πάντας τὸν μόνον Κτίστην σέβειν.
....Ὁ Γρηγόριος γὰρ πῦρ πνέει νοῦς τὸν λόγον,πρὸς ὕψος αὖ πείθοντα πάντα ἐκτρέχειν.
Τοῖς λιποθυμήσασι δ᾿ ἐκ παθῶν πάλιν,αναπνοὴ τις οἱ Βασιλείου λόγοι.
Μιμούμενος δὲ τὴν ῥοὴν τῶν ὑδάτων,ο καρδίαν τε καὶ στόμα χρυσοῦς μόνος,τοὺς ἐκτακέντας ἐκ παθῶν ἀναψύχει.
Οὕτω πρὸς ὕψος τὴν βροτῶν πᾶσαν φύσιν,εκ τῆς χθονὸς φέρουσι τοῖς τούτων λόγοις."

Πέτρος Θωμαΐδης