Η παράδοση θέλει να την έχει φιλοτεχνήσει ο ευαγγελιστής Λουκάς και την έφερε στη Λέσβο το 802 ο μοναχός Αγάθωνας από τα Ιεροσόλυμα.
Επειδή η εικόνα έφερε την επιγραφή ΜΗΤΗΡ ΘΕΟΥ ΑΓΙΑ ΣΙΩΝ, οι πιστοί που θα πήγαιναν για προσκύνημα έλεγαν: «Πάμε στην Αγία Σιών» ή «πάμε στην Aγιά Σων» και η αιτιατική ηχητικά «Aγιάσον» έγινε και ονομαστική «Αγιάσος».
Γύρω στο 1453, δηλαδή τότε που αλώθηκε η Πόλη από τους Τούρκους, οι Χριστιανοί του ναού βλέποντας ότι η εικόνα της Παναγίας άρχισε να καταστρέφεται από το πέρασμα του χρόνου, ανέθεσαν σ’ έναν καλό αγιογράφο να κάνει ένα πιστό αντίγραφο της παλιάς εικόνας για να κρύψουν την πρωτότυπη.
Η εικόνα – αντίγραφο είναι εξαίρετο έργο βυζαντινής τέχνης.
Το 1838 η πρωτότυπη εικόνα βρέθηκε κρυμμένη στο εσωτερικό της νεότερης εικόνας της Παναγίας, μέσα σε ξύλινο κουτί και τυλιγμένη σε ύφασμα βουτηγμένο σε κηρομαστίχα, αλλά φοβερά κατεστραμμένη. Η αποκατάσταση των φθορών που δημιούργησε ο χρόνος έγινε με μεγάλη επιμέλεια από το Ρώσο τεχνίτη – ειδικό συντηρητή των εικόνων του Βυζαντινού Μουσείου Αθηνών - Βασίλειο Ραχτσέβσκι.
Η παλιά εικόνα τοποθετήθηκε από τότε σε ξύλινη θήκη με διπλό κρύσταλλο μέσα σε μαρμάρινο προσκυνητάρι μπροστά στο αντίγραφο εικόνισμα της Παναγίας που βρίσκεται στο τέμπλο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου