Που έφυγε και τις άφησε μόνες και απροστάτευτες και είναι σαν τα πρόβατα που έχασαν τον ποιμένα τους και τόσος κόσμος που έρχεται και τον έχει ανάγκη και δεν τον βρίσκει.....και τόσα άλλα που καθημερινώς τρέχουν και τώρα πού να τα πει, σε ποιάν αγκαλιά να προστρέξει,ποιός να της δώση ένα χέρι βοηθείας...
-Κοίταξε να δεις, τώρα σε λίγο θα πεθάνει ο πατήρ Ιάκωβος της Εύβοιας και μόλις ακούσεις ότι πέθανε μετά θα φύγω εγώ...ειναι αυτη η τελευταια φορα που με ακουεις!!! Καταλαβες!!! Συχωρα με!!!
Εμεινε με το ακουστικο στο χερι αποσβολωμενη να κοιτα απο το παραθυρο απεναντι στα ομορφα βουνα της Ευβοιας εκει στο χωριο τους στον αγιο Ιωαννη που μικρα παιδια μεσα στην φτωχια μεγαλωμενα παιζανε ανεμελα και χαιρονταν....
Την επιασαν τα κλαματα...ηξερε οτι ο λογος του γεροντος Πορφυριου ηταν Ευαγγελιο και δεν λαθανε ποτες....
-Τι ειναι γεροντα ο Θανατος τον ρωτησα καποτε....
-Μα δεν υπαρχει θανατος, μου ειπε.Δεν λεει εκει οτι μεταβεβηκε εκ του θανατου εις την ζωην;Αθανατος ειναι ο ανθρωπος....Αιωνιος και Αθανατος.....
Την ευχη τους να εχουμε....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου