«Πολλές φορές μου λέει:''Πατέρα,όλα τα παιδιά έχουν χεράκια,εγώ δεν έχω!''
Και τότε πρέπει να απαντήσεις κάτι,να τους πεις κάτι,και τότε βρίσκουμε αυτές τις λέξεις.Του λέω ότι είναι ένα μικρό χεράκι,αλλά είναι δίκο του.Και χαίρεται πολύ.Αυτό θέλω να διδαχθούμε από αυτά τα παιδιά.Πολλές φορές αναρωτιόμαστε γιατί επέτρεψε ο Θεός να γεννηθούν έτσι.Πολλές φόρες και όσοι είναι αρτιμελείς,όσοι έχουν χέρια και πόδια,παραπονιούνται ότι η ζωή τους είναι δύσκολη.Υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν όραση.Εμείς όμως που βλέπουμε;Που έχουμε χεράκια να αγκαλιάσουμε την μανούλα μας; Πάλι όμως παραπονιόμαστε ότι είναι δύσκολα.
Αυτά(τα άρρωστα παιδιά)ποτέ δεν λένε αυτήν την λέξη.Ποτέ δεν τα άκουσα να λένε ότι τους είναι δύσκολα,παρότι δεν έχουν χέρια και πόδια.Έχουν μία δυνατή ψυχή και είναι για εμάς ένα παράδειγμα»
Ο επίσκοπος Λογγίνος ανησυχεί για την τύχη των παιδιών του και αναρωτιέται τι θα απογίνουν όταν αυτός θα ''φύγει''.Γι'αυτό ζήτησε απ'όλους να φροντίζουν αυτές τις ψυχές.Είναι η πιο πολύτιμη κληρονομιά που μπορεί να αφήσει
«Όταν εγώ θα πεθάνω να μην δώσετε το δικαίωμα κοροϊδέψουν αυτά τα παιδιά!Να τα προστατεύσετε αγαπητοί μου.Μαζί τα μεγαλώσαμε,με το ψωμί σας και με την εισφορά σας.Αυτά τα παιδιά πολύ έχουν υποφέρει.Μην τα αφήσετε να μείνουν ορφανά για δεύτερη φορά
Απόσπασμα από κήρυγμα του επισκόπου Λογγίνου προς τους πιστούς της Μονής Μπαντσένι όπου μεγαλώνει εκατοντάδες ορφανά και εγκαταλελειμένα παιδιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου