Ήταν η εποχή της σοφίας,ήταν η εποχή της ανοησίας.
Ήταν τα χρόνια της πίστης,ήταν τα χρόνια της δυσπιστίας.
Ήταν η εποχή του φωτός,ήταν η εποχή του σκότους.
Ήταν η Άνοιξη της ελπίδας,ήταν ο Χειμώνας της απελπισίας.
Είχαμε τα πάντα μπροστά μας,δεν είχαμε τίποτα μπροστά μας.
Πηγαίναμε όλοι γραμμή για τον Παράδεισο,
πηγαίναμε όλοι γραμμή προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Με λίγα λόγια η περίοδος εκείνη έμοιαζε τόσο πολύ με την τωρινή,
που κάποιες από τις πιο θορυβώδεις αρχές της επέμεναν, για καλό ή για κακό,
να γίνεται αντιληπτή με ακραίες αντιθέσεις μονάχα.
Κάρολος Ντίκενς
Απόσπασμα από το βιβλίο:
''Ιστορία δύο πόλεων''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου