Κάποιος κατέβαινε από την Πόλη των Αδάκρυτων Ανθρώπων στην Πόλη των Αγέλαστων Ανθρώπων

 Κάποιος κατέβαινε από την Πόλη των Αδάκρυτων Ανθρώπων στην Πόλη των Αγέλαστων Ανθρώπων.Έπεσε όμως σε χέρια ληστών, οι οποίοι, αφού τον ξεγύμνωσαν και τον καταπλήγωσαν, τον άφησαν μισοπεθαμένο κι έφυγαν.
Για κακή του τύχη εκείνη την μέρα απεργούσαν τα ασθενοφόρα και τα τρία πέριξ νοσοκομεία,παρόλο που είχαν εγκαινιασθεί επτά φορές το καθένα, δεν είχαν ολοκληρώσει ακόμα τις διαδικασίες προσλήψεως ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.

Κατά σύμπτωση όμως, από το δρόμο εκείνο περνούσε με το τζιπ του
ένας δραστήριος επιχειρηματίας, ο οποίος, μόλις είδε τον τραυματία, τηλεφώνησε χωρίς την παραμικρή καθυστέρηση με το κινητό του στον επενδυτικό του σύμβουλο και αφού βεβαιώθηκε ότι τα διατιθέμενα δια φιλανθρωπικούς σκοπούς εισοδήματα εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα, οργάνωσε στο πλησιέστερο πανδοχείο μια συνέντευξη Τύπου και εξήγγειλε ότι η εταιρεία του προσφέρει στο θύμα της ληστείας τα έξοδα νοσηλείας και εάν υποκύψει στα τραύματά του, τα έξοδα κηδείας με μόνο όρο, ότι στην πρώτη περίπτωση τα φλιτζανάκια του καφέ παρηγοριάς, θα φέρουν σε εμφανές μέρος το λογότυπο της εταιρείας.

Μετά από τον δραστήριο επιχειρηματία, πέρασε από το δρόμο εκείνο μια φιλεύσπλαχνη κυρία που μόλις είδε τον τραυματία έφριξε και σοκαρισμένη οργάνωσε κατεπειγόντως ένα γκαλά υπέρ των θυμάτων ληστειών
στο οποίο προσήλθε όλος ο καλός κόσμος.
 Οι τουαλέτες των κυριών οι οποίες παρευρέθησαν σχολιάστηκαν εγκωμιαστικά από τις εγκυρότερες κοσμικές στήλες και με τα έσοδα από τα εισιτήρια αγοράσθηκαν τρεις τόνοι επίδεσμοι, οι οποίοι απεστάλησαν στο ετοιμοθάνατο θύμα της ληστείας. Ο ταχυμεταφορέας όμως έκανε λάθος στη διεύθυνση και παρέδωσε τους επιδέσμους σε ένα γειτονικό ορνιθοτροφείο.

 Μετά από τον δραστήριο επιχειρηματία και τη φιλεύσπλαχνη κυρία,
πέρασε από τον δρόμο εκείνο ένας υπερήλιξ αμαρτωλός, ο οποίος σκέφτηκε ότι του παρουσιάζονταν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να σωθεί η βεβαρημένη υπό αμαρτιών ψυχή του. Έτρεξε λοιπόν και πήρε από το σπίτι του
όσα ληγμένα τρόφιμα και όσα μεταχειρισμένα ιμάτια μπόρεσε να βρει, καθώς και ένα μπρελόκ που του είχε χαρίσει μια εξ αγχιστείας θεία του και του έδινε στα νεύρα κάθε φορά που το έβλεπε, και σταυροκοπούμενος με το ένα χέρι τα εναπόθεσε προσεκτικά με το άλλο χέρι, δίπλα στο ημιθανές θύμα των ληστών.

 Μετά το δραστήριο επιχειρηματία, τη φιλεύσπλαχνη κυρία και τον υπερήλικα αμαρτωλό, πέρασε από το δρόμο ένας περισπούδαστος διανοούμενος, ο οποίος αγανάχτησε τόσο πολύ από το θέαμα του αιμόφυρτου ημιθανούς θύματος, ώστε για να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη έγραψε μια περισπούδαστη διατριβή κατά της ληστείας με τίτλο «Οι διαχρονικές επιπτώσεις της αρπακτικής οντολογίας στην χαμπερμασιανή ορθολογικότητα της σαμαρειτικής θυματολογίας», η οποία έτυχε ευμενούς υποδοχής από τους συναδέλφους του και συνέτεινε τα μάλα στην εκλογή του ως ισοβίου αντιπροέδρου της Διεθνούς Εταιρείας Χαμπερσιανών Σπουδών.

 Μετά το δραστήριο επιχειρηματία, τη φιλεύσπλαχνη κυρία, τον υπερήλικα αμαρτωλό και τον περισπούδαστο διανοούμενο, πέρασε από το δρόμο εκείνο,
ένας περιφανής πολίτης με οργανωτικές ικανότητες και θεληματικό πηγούνι, ο οποίος, συγκλονισμένος από την επιθανάτια αγωνία του συνανθρώπου του,
αποφάσισε ότι έπρεπε να ληφθούν ριζικά μέτρα για την κατεπείγουσα αντιμετώπιση του προβλήματος. Για να εκπληρώσει τον αξιέπαινο σκοπό του, προσέλαβε τριάντα καλλίφωνες τηλεφωνήτριες, επτά ορκωτούς λογιστές, εννέα δραστήριους συμβούλους δημοσίων σχέσεων και δώδεκα πεπειραμένους εκπροσώπους Τύπου και ίδρυσε μία μη κερδοσκοπική φιλανθρωπική εταιρεία,
η οποία μετά από εντατική καμπάνια συγκέντρωσε ένα σεβαστό ποσό υπέρ του θύματος, αλλά η μία δεκάρα που απόμεινε όταν κατεβλήθησαν οι μισθοί του προσωπικού και τα λειτουργικά έξοδα, έπεσε στο πάτωμα και όσο ευσυνείδητα, μεθοδικά και συντονισμένα και αν μπουσουλούσαν για εφτά εβδομάδες και οι εφτά ορκωτοί λογιστές, δεν καταφέρανε να την εντοπίσουν.

Μόλις το υπουργικό συμβούλιο ενημερώθηκε για την αξιοσημείωτη αυτή έξαρση φιλανθρωπίας στη χώρα, συνήλθε εκτάκτως και αποφάσισε να μειώσει δραστικά τον κρατικό προϋπολογισμό, για τις πάσης φύσεως κοινωνικές υπηρεσίες και δαπάνες.
Όταν τα έμαθαν αυτά οι δύο ληστές αισθάνθηκαν μεγάλη ντροπή για την κατάντια του τόπου και έκριναν αναγκαίο να αναθεωρήσουν τις μεθόδους τους.
Αποφάσισαν λοιπόν από τούδε και στο εξής, προτού εγκαταλείψουν τον τόπο του εγκλήματος, να δίνουν τη χαριστική βολή στα θύματά τους.

ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΤΡΙΒΙΖΑΣ 

πίνακας Pieter Brueghel 

πηγή