Βλέπετε οι σύγχρονοι Γέροντες, ο π. Πορφύριος, ο π. Παίσιος, ο π.Γεράσιμος, ο π. Ιάκωβος, κοιμήθηκαν σχεδόν κοντά ο ένας στον άλλον και σκεπτόμενος αυτό ο κ. Εμμανουηλίδης(Αρεοπαγίτης επί τιμή) στο γραφείο του με παράπονο μου είπε μια μέρα:
«Τι θα γίνει τώρα; Έφυγε ο π. Πορφύριος, έφυγε ο π. Παίσιος, έφυγε και ο π. Ιάκωβος που ήταν πιο προσιτός σε μας, γιατί τον βλέπαμε πιο συχνά και εξομολογούμεθα στο πετραχήλι του, τι θα γίνει τώρα, μείναμε ορφανοί;».
Και παρουσιάζεται ο Γέροντας Ιάκωβος ολοζώντανος, όπως ο ίδιος το δηλώνει και λέγει:«Αχ κύριε Μανώλη μου είσαι και Αρεοπαγίτης, είσαι και λίγο κουτός. Εγώ όταν ήμουνα στη γη μαζί σας και ερχόσασταν και θέτατε τα διάφορα αιτήματά σας, παρακαλούσα τον Όσιο Δαυίδ γι’ αυτά και έβαζα άλλον μεσίτη για τα αιτήματά σας. Τα ’λεγα στο αυτί του Οσίου κι εκείνος άνοιγε γραμμή με τον Χριστό. Τώρα έχετε απευθείας μεσίτη. Κοιτάξτε οι μπαταρίες να είναι συνδεδεμένες να μην έχουν διακοπή στις συνδέσεις και πάντοτε θα έχετε ανοιχτή γραμμή».
Αρχιμανδρίτης Γαβριήλ, Καθηγούμενος Ι. Μ. Οσίου Δαυίδ
1 σχόλιο:
Κάτι ανάλογο είχε πει στν Γ. Ιωσήφ τον Ησυχαστή, ένα πνευματικό του τέκνο, όσο ο γέροντας ήταν ακόμα εν ζωή. Τότε ο Γέροντας του αποκρίθηκε πως όταν θα φύγει από την ζωή, τότε θα είναι πιο κοντά τους. (Συγχωρήστε με, δεν θυμάμαι τα ακριβή λόγια του γέροντα, ούτε το περιστατικό.)
Δημοσίευση σχολίου