Ο Όσιος Λαμπαδός-ΛΑΜΠΑΔΟΥΧΟΣ ΤΗΣ ΑΝΩ ΦΩΤΑΥΓΕΙΑΣ!

Ὁ Ὅσιος Λαμπαδός (5/7), ἀπό μικρᾶς ἡλικίας ἐτρώθη ἀπό τόν θεῖον ἔρωτα καί ἀφιερώθη ψυχῇ τε καί σώματι στήν ἀσκητική βιωτήν. Ὁ θαυμαστός βίος του, καθώς ἐπίσης καί τό ἐγκώμιό του, διασώζονται σέ χειρόγραφα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγίστης Λαύρας τού Ἁγίου Ὄρους καί σέ συναξάριον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῶν Ἰβήρων.
Όταν ακόμη ευρίσκετο στον κόσμο, τον διέκρινεν η εγκράτεια, η πραότης, η σωφροσύνη και η φιλανθρωπία προς όλους όσους αντιμετώπιζαν προβλήματα.
Η ενάρετος ζωή του τον έκανε να ξεχωρίζη ωσάν φωτεινή λαμπάδα από τους υπολοίπους νέους, καθώς η μακροθυμία και η χαλιναγώγηση της γλώσσης του, μετέφεραν εις το περιβάλλον του την ειρήνη του Θεού.
Ὁ φιλόθεος Λαμπαδός, εγκατέλειψε τα εγκόσμια, εκάρη Μοναχός και μετέβη σε ερημικόν τόπον, όπου εγκαταβίωσε σε σπήλαιον. Εκεί αφιερώθηκε με ένθεο ζήλο στην προσευχή, την αυστηρή νηστεία και την αγρυπνίαν. Ο ισάγγελος βίος του γρήγορα επέφερε πνευματικούς καρπούς και η φήμη του άρχισε να εξαπλώνεται και πέραν της περιοχής εἰς τήν οποίαν ασκήτευε.
Πολλοί άνθρωποι, οι οποίοι ήσαν σκοτισμένοι από τα πάθη και τις μεθοδεύσεις τοῦ Διαβόλου, πλησίαζαν τον Λαμπαδόν, προκειμένου να λάβουν λίγο από την λάμψη του πνευματικού του φωτός, το οποίον ο Όσιος πάντοτε απέδιδε στην Χάρη της Αγίας Τριάδος.
Έζησεν, ο ταπεινός Λαμπαδός, τα έτη που του χάρισε ο Κύριος, ως μακάριος δούλος κι όταν ήλθε η ώρα που Εκείνος τον εκάλεσε να εγκαταλείψη τα επίγεια, ήκουσε από το στόμα Του το "Ευ δούλε αγαθέ..."! Απόδειξις αυτού είναι το γεγονός των παραδόξων θαυμάτων και θεραπειών οι οποίες ἐσυνέχισαν να συμβαίνουν και μετά την κοίμησή του σε όσους επικαλούνται με πίστη το όνομά του!
Ο 'Όσιος Λαμπαδός ανήκει στους ασκητάς, οι οποίοι εκ σπαργάνων ηγάπησαν τον Χριστόν κι έζησαν έχοντας ως μοναδικόν σκοπό να δοξάσουν το Πάντιμον Όνομά Του!
Ἀπολυτίκιον
Ήχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε...
Ως βίον ισάγγελον από παιδός εσχηκώς, λαμπάσι των έργων σου, λαμπαδουχίαν ηθών, εκφαίνεις τοις πέρασι· συ γαρ της απαθείας την αυγήν κεκτημένος, λύεις παθών την νύκτα, Λαμπαδέ θεοφόρε, τοις πόθω προσιούσι, Πάτερ τη πρεσβεία σου.
Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον...
Ὡς λαμπὰς ἀνέλαμψας ἐν τῇ ἀσκήσει, Λαμπαδὲ μακάριε, λαμπαδουχῶν διὰ παντός, τοὺς ἐν αἰνέσει βοῶντάς σοι· χαίροις Ὁσίων, ἀγλάϊσμα ἔνθεον.
Μεγαλυνάριον.
Λάμπων ἐν τῷ κόσμῳ δι’ ἀρετῶν, λύεις ψυχοφθόρων νοσημάτων τὸν σκοτασμόν καὶ ὡς λαμπαδοῦχος τῆς ἄνω φωταυγείας, ὦ Λαμπαδὲ ἰθύνεις πρὸς βίον κρείττονα.

M α ν ώ λ η ς M ε λ ι ν ό ς
Θεολόγος Συγγραφεύς
Διευθυντής τῆς Bιβλιοθήκης
τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
E-mail: ManolisMelinos@gmail.com
Http//: www.manolismelinos.com