Η εποχή μας γέμισε ομιλίες, λόγια, βιβλία, εξυπνάδες… Λείπουν όμως τα βιώματα, η πράξη, η σιωπή που φέρνει το θαύμα και κινεί το Θεό σε επέμβαση. Ας γίνουμε μια παρέα που θα μιλά πιο πολύ στο Θεό, για να είναι και οι μεταξύ μας κουβέντες λίγες και καλές. Σύντομες, μα καρδιακές, απλές μα θαυματουργές.
Χαίρομαι πολύ όταν ξέρω ότι λες συνέχεια το όνομα του Χριστού, το, Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησέ με… Την ώρα που το λες εσύ, να το λέω κι εγώ, να το λένε κι οι άλλοι της παρέας μας, να το λέμε όλοι. Κι όπως αναπνέουμε την ίδια ώρα όλοι ταυτόχρονα, έτσι να νιώθουμε ότι χαράζουμε στην καρδιά μας ταυτόχρονα το ίδιο όνομα όλοι: Κύριε Ιησού Χριστέ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου