"ΘΕΈ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΣΉΜΕΡΑ Ή ΠΑΡΕ ΜΕ Ή ΣΏΣΕ ΜΕ."

Ευστράτιος Ανδριώτης για τον Στρατιωτικό ιερέα Κομνηνό Βράνη που εκοιμήθη εχθές

«Υπηρετούσε τη θητεία του στη Μυτιλήνη. Σκλαβωμένο και εκείνο στη μάστιγα της εποχής. Τα ναρκωτικά.
Ένας ακατανόμαστος διοικητής στη πρωινή αναφορά απευθύνθηκε στους στρατιώτες μπροστά δείχνοντας το παιδί αυτό:
"Από το πρεζόνι αυτό οι υπόλοιποι μακριά".

 Ζήτησα αμέσως να το πάρω βοηθό στην Εκκλησία της Μεραρχίας. Αυτό τα έχασε. "πάτερ μου λέει ευχαριστώ αλλά μην σε εκθέσω. Δεν το θέλω".
Θα κάνουμε μια συμφωνία παλικάρι μου. Όταν το ζητάς επίμονα θα σου δίνω το κλειδί της αίθουσας να το κάνεις με μια συμφωνία ΔΕΝ ΘΑ ΔΩΣΕΙΣ ΠΟΤΈ ΣΕ ΆΛΛΟ ΦΑΝΤΑΡΟ. Δώσαμε τα χέρια και θυμάμαι μου έλεγε παρακλητικα: 

''Παπά μου δώσε το κλειδάκι να πάρω τη παραμυθά μου''. 

Κάναμε συζητήσεις επί συζητήσεων. Έβλεπα κάθε φορά το δικό μου παιδί μπροστά μου. Πολλές φορές τα παιδιά αυτά τα υπερασπίστικα γιατί ξέρω πως τα παιδιά αυτά είναι άρρωστα. Οι έμποροι για μένα είναι ασυγχώρητοι.

Τη Μ. Δευτέρα το πρωί του είπα πως το πρωί της Μ. Παρασκευής σου έκλεισα ραντεβού να σε δει αυτός που έχει απλωμένα τα χέρια του πάνω στο Σταυρό. Εκεί θα του μιλήσεις όπως μιλάμε τόσο καιρό μαζί. 6.30 το πρωί της Μ. Παρασκευής κλειστήκαμε οι δύο μας μέσα στο ναό. Οι σκηνές που ακολούθησαν θα μείνουν στα μάτια μου μέχρι να τα κλείσω.

Γονάτισε στην πέτρα του Σταυρού, Τον αγκάλιασε και κουνώντας Τον με δύναμη μπροστά πίσω δεξιά αριστερά και με ποτάμια τα δάκρυα φώναζε :
"ΘΕΈ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΣΉΜΕΡΑ Ή ΠΑΡΕ ΜΕ Ή ΣΏΣΕ ΜΕ." Το άφησα όση ώρα ήθελε τρέχοντας δάκρυα και τα δικά μου μάτια ώσπου σηκώνεται και τι μου λεγει: "παπά μου το κορμί μου αισθάνομαι να το πέρασε 500 βολτ ρεύμα.
Πάμε να σου τα παραδώσω όλα τα δηλητήρια".

Τα έχω ακόμη στο σπίτι μου για να θυμίζουν το θαύμα στο παιδί αυτό.
Σήμερα έχει μια άριστη οικογένεια, μεγάλος επιχειρηματίας και σε κάθε ευκαιρία γίνεται κήρυκας αληθινός πως εκεί που τελείωσε το δικό του χέρι άρχισε να τον αγκιστρώνει το χέρι του Θεού βγάζοντας από το βυθό της ζωής.
Το ξαναθυμήθηκα σήμερα γιατί πριν λίγο χτύπησε το τηλέφωνό μου και με δάκρυα με πληροφορούσε πως το νεογέννητο παιδάκι του θέλει να το βαπτίσω και να δώσει το όνομά μου.
Παλικάρι μου σε ευχαριστώ εγώ δεν έκανα τίποτα, μίλησε η καρδούλα σου με το ΧΡΙΣΤΌ.Στη ζωή σου "Μη φοβού, μόνο πίστευε"Σε έχω παντοτεινά στην αγκαλιά μου.»

ΚΑΛΉ ΑΝΆΣΤΑΣΗ π. Κομνηνέ.

πηγή