«Δεν συμφωνώ αγαπητέ μου πατέρα στο ότι ένας άνθρωπος πρέπει πρώτα να κοιτάξει για τον εαυτό του και ύστερα για την πατρίδα του.
Τότε αυτός, καταντά άκρως εγωιστής, τομαριστής και μπορώ να πω αναίσθητος. Διότι όταν δεν κυριαρχεί μέσα του το αίσθημα της φιλοπατρίας, το ευγενέστερο των αισθημάτων, δεν είναι δυνατό να κυριαρχεί κανένα άλλο ευγενές αίσθημα…
Εξ άλλου, αγαπητέ μου πατέρα, η ορμή του ανθρώπου προς την ύλη, δηλαδή τον πλούτο και την καλοπέραση και η ικανοποίηση τούτη, δεν προσφέρει την πραγματική ευτυχία του ανθρώπου. Την απόλυτη ευτυχία προσφέρει στους ανθρώπους και ιδίως όταν είναι Έλληνες, η ορμή προς τα ανώτερα ιδανικά,την αγάπη προς την Πατρίδα και τον πόθο ακόμη και να θυσιαστεί για την ελευθερία της που είναι και δική του ατομική ελευθερία και αξιοπρέπεια»
Το νήμα της ζωής του κόπηκε ξαφνικά το πρωινό της 7ης Φεβρουαρίου 1956 σε μια μαθητική διαδήλωση στην Αμμόχωστο. Ήταν εγγλέζικη η σφαίρα που τον βρήκε και του πήρε τη ζωή. Ήταν ο πρώτος μαθητής που έδινε τη ζωή τους στον Κυπριακό Απελευθερωτικό Αγώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου