Ο πόνος είναι μεγάλος δάσκαλος

 Με έναν καρκίνο ούτε «ομολογίες» θα μας ένοιαζαν, ούτε θα πασχίζαμε να πείσουμε ότι είμαστε ορθοδοξότεροι από τους ορθόδοξους.
 Όταν ο θάνατος όχι απλά σου κτυπά την πόρτα αλλά την ανοίγει με ορμή τότε σταματάς να ασχολείσαι με μικρότητες, με τις ζωές των άλλων, με ψευτοευλάβειες, με γκρίνιες και εγωισμούς.
 Μόνο η μετάνοια και η προσευχή θα είχε θέση στην ζωή μας. Μόνο η δίψα για συγχώρεση θα υπήρχε μέσα μας.
Θέλει όμως μαγκιά να αποκτήσεις μετάνοια και προσευχή όταν είσαι καλά.
Τότε θα σιωπούσαμε,τώρα κακαρίζουμε.
Τότε θα συμφιλιωνόμασταν,τώρα διαβάλουμε και χωριζόμαστε...
Ο πόνος είναι μεγάλος δάσκαλος...

Αρχιμανδρίτης Paulos Papadopoulos