Ο π. Παναγιώτης Τσιώλης, ο Γέροντας των Αγράφων για τον μακαριστό άγιο επίσκοπο Σιατίστης Αντώνιο

π. Παναγιώτης: Οἱ περισσότεροι ραβδούχοι μας λειτουργοῦν σὰν φοβισμένα κακόμοιρα ἀνθρωπάκια. Δὲν ξέρουν τὴ δύναμη ἔχει ή ράβδος τους. Ἂν τὸ ἤξεραν δὲν θὰ λειτουργοῦσαν σὰν διακοσμητικά στολίδια σὲ τελετὲς ἀλλὰ θὰ βαροῦσαν τὴ ράβδο καὶ θὰ ἔπιαναν ἀμέσως δουλειὰ οἱ οὐράνιες δυνάμεις. Τὰ Χερουβίμ καὶ τὰ Σεραφεὶμ θὰ πιάσουν τὶς σκούπες καὶ μὲ τὴν καθοδήγηση τῶν Ἀρχαγγέλων θὰ διώξουν τὰ μιάσματα, τοὺς βρωμερούς δαίμονες ποὺ ἁλωνίζουν ἀνεξέλεγκτα στις ἐκκλησιές μας, στὰ σπίτια μας σὲ ὁλάκερη τὴν κοινωνία. Τότε ποὺ ἦρθε στὸ Βαλάρι αὐτὸς ὁ ἅγιος Ἐπίσκοπος ὁ Ἀντώνιος (Σιατίστης) τὰ εἴπαμε αὐτά.

- Διονύσης Μακρής: Πῶς ἀντέδρασε γέροντα;
- π. Παναγιώτης: Μέλι ἔσταζε ἀπὸ τὸ στόμα του. Μοσχοβολοῦσε λιβάνι. Εὐωδίαζε τὸ στόμα του. «Παρασυρθήκαμε πάτερ μου. Αφήσαμε τὸ κήρυγμα καὶ ἀγκαλιάσαμε τὸν μαμμωνά. Καταντήσαμε χειρότεροι τῶν Φαρισαίων. Γίναμε ἔρμαια τοῦ πονηροῦ. Μὲ τὶς ἀποφάσεις μας καὶ τὶς πράξεις μας προκαλοῦμε θλίψη στὸν οὐρανὸ καὶ διχάζουμε τοὺς πιστούς. Παρακαλῶ τὸν Χριστό μας να μᾶς φωτίσει νὰ μὴν πᾶμε ἄσκοπα, νὰ μὴν χαθοῦμε. Νὰ βοηθήσει νὰ σώσουμε τὴν ψυχούλα μας...»! Τὴ δύναμη του ὁ Ἀντώνιος τὴν ἀντλοῦσε ἀπὸ τὴν ἀδιάλειπτη προσευχή του, τὶς συνεχεῖς νηστεῖες του καὶ τὴν ταπείνωσή του. Αὐτὰ ἐνδυνάμωναν τὴν ποιμαντική του ράβδο καὶ ὄχι μόνο θωράκιζε την μητρόπολή του ἀπὸ τὰ δαιμόνια ἀλλὰ ἔκανε καὶ πολλά-πολλὰ θαύματα. Νὰ ἐπισκεφθεῖς τὴν περιοχή του καὶ νὰ ρωτήσεις τί ἐστὶ Ἀντώνιος καὶ τότε θὰ παρελάσουν πλειάδα ἀνθρώπων ποὺ ἔζησαν κοντὰ του τὸ θαῦμα καὶ εὐεργετήθηκαν ἀπ' αὐτόν. Δέκα τέτοιους ραβδούχους νὰ εἴχαμε, ή Έλλάδα θὰ πρωταγωνιστοῦσε. Γαλουχοῦσε ὁ Ἀντώνιος τὶς ψυχοῦλες καὶ ποτὲ δὲν παρέκλινε νὰ ἐργάζεται γιὰ τη σωτηρία τῶν ψυχῶν, μέσα ἀπὸ τὸ κήρυγμα, την έξομολόγηση καὶ τὴν προσήλωσή του στὰ Μυστήρια της Αγίας Εκκλησίας μας.

- Νικόλας: Ἔχω ἀκούσει ὅτι εἶχε τρύπιες τσέπες, ποὺ λένε στο χωριό μου! Δηλαδὴ μοίραζε ἀκόμη καὶ τὸ μισθό του στοὺς φτωχούς, ἐνῶ ὅποτε κατέβαινε στην Αθήνα φιλοξενείτο σὲ σπίτια πνευματικών του παιδιών. Αὐτὸν καὶ τὸν Ἐφραίμ τῆς Αριζόνας (ζούσε τότε) τὸν ἔχω γέροντα στην καρδιά μου. Εἶναι μεγάλοι ἱεραπόστολοι.
- π. Παναγιώτης: Νίκο μου αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια. Καὶ τὸν Ἐφραὶμ τὸν ἔχω γνωρίσει πνευματικά. Ἔχει ἐπισκεφθεῖ πολλὲς φορὲς τὰ Ἄγραφα...

- Διονύσης Μακρής: Ἦρθε παππούλη καὶ ὁ γέροντας Ἐφραὶμ στὰ Ἀγραφα;
- π. Παναγιώτης: Ναὶ θεολόγε. Δὲν σοῦ εἶπα ὅτι ὁ Νοῦς γεννᾶ... Αὐτὰ όμως εἶναι τοῦ Θεοῦ τὰ πράματα, ἔρχονται μόνα τους, μὴν τὰ ψάχνεις!

Πηγή: “Ο Γέροντας των Αγράφων – π. Παναγιώτης Τσιώλης”, Διονύσιος Α. Μακρής, εκδ. Αγαθός Λόγος, Μέρος Β΄, Αθήνα 2023, σελ. 57-60

Ο π. Παναγιώτης είχε πάντοτε τον τρόπο να ενισχύει την πίστη μου.
– Όλα τα δίνει ο Θεός. Αυτός μας ξυπνά. Αυτός μας ταΐζει. Αυτός μας παρηγορεί στα δύσκολα. Αυτός μας καθοδηγεί στην οδό της σωτηρίας. Είναι στοργικός Πατέρας, που εκπληρώνει όλες τις επιθυμίες μας αρκεί αυτές να συμβαδίζουν με το λειτουργικό πλαίσιο, που Εκείνος έχει θέσει από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου. Τα ακούς θεολόγε;

– Ναι γέροντα σιγά-σιγά αρχίζω να συνειδητοποιώ αυτά που μας λέτε και να αλλάζω την καθημερινότητά μου.
– Ήθελα να ήξερα τί σας διδάσκουν στις Θεολογικές Σχολές. Η γη είναι ένα εργοστάσιο του Θεού. Ξέρεις τι πρέπει να παράγει;

– Όχι γέροντα, απάντησα ξαφνιασμένος από την ερώτησή του.
– Αγίους, Αγίους έχει σχεδιαστεί να παράγει. Εργοστάσιο παραγωγής Αγίων είναι η γη μας. Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε με ένα και μοναδικό στόχο και σκοπό να καταστεί Άγιος. Να ζει τον Παράδεισο και εδώ και στην αιωνιότητα. Οι Θεολογικές Σχολές έπρεπε να λειτουργούν τέτοια ορθόδοξα μετερίζια Αγιότητας. Να σας μαθαίνουν να πατάτε στα πατήματα, στα χνάρια του Κυρίου μας του γλυκύτατου Ιησού Χριστού. Να είναι οι ναυαρχίδες της ορθόδοξης πίστης. Κατάλαβες θεολόγε;

– Κάθε άλλο παρά λειτουργούν με τον τρόπο που περιγράψατε παππούλη. Εκεί όποιος έδειχνε μία τάση μεγαλύτερης προσήλωσης προς το Θεό ήταν δακτυλοδεικτούμενος και τον κοροΐδευαν. Πιό έξυπνοι φοιτητές θεωρούνταν αυτοί που αμφέβαλλαν ανοικτά για το Θεό. Αυτοί που διατύπωναν τα ερωτήματα ενός άθεου…
– Να τις κλείσει τότε τις Σχολές η Εκκλησία. Τι κάνει ο Αρχιεπίσκοπος και η Ιεραρχία; Τί τα θέλουν τέτοια σχολεία;

– Μα καλέ μου γέροντα χωρίς πτυχίο Θεολογίας δεν γίνεται κανείς Επίσκοπος…
– Γι’ αυτό καταντήσαμε παιδί μου να έχουμε Αρχιερείς, όχι απλά άπιστους, αλλά διώκτες του Χριστού μας. Ευτυχώς όμως ο καλός Θεός φροντίζει πάντοτε να δίδει και καλούς ταπεινούς Αρχιερείς. Δύο τέτοιοι Άγιοι Αρχιερείς είχαν έρθει και εδώ στα Άγραφα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη χαρά της Παναγίας μας της Βαλαριώτισσας όταν πέρασε το κατώφλι του ναού Της ο αείμνηστος Επίσκοπος Αντώνιος από τα Σιάτιστα. Το μύρο έτρεχε τότε ποτάμι από την εικόνα της. Ευωδίασε όλη η Εκκλησιά.

– Άγια μορφή γέροντα, πραγματικά Αγία μορφή. Αληθινό κόσμημα της Εκκλησίας μας. Ξεχώριζε για την ταπείνωση και την αγάπη του στον Χριστό και την Παναγία μας. Είδα και την φωτογραφία που είστε μαζί στο Αρχονταρίκι.

– Στα βήματα του Αντωνίου και ο Επίσκοπος Κοσμάς του Αγρινίου (προσφάτως εκοιμήθη).
Πηγή: “ Ο Γέροντας των Αγράφων, π. Παναγιώτης Τσιώλης”, εκδ. Αγαθός Λόγος, Αθήνα 2022, σελ. 32-35