Η ιστορία αυτής της θαυμαστής και μοναδικής Προφητείας, η οποία ειπώθηκε δια Πνεύματος Αγίου από τον Προφήτη Ησαΐα, για την εκ Παρθένου Γέννηση του Θεανθρώπου.
Βρισκόμαστε στα Ιεροσόλυμα κάπου στα 730 πΧ.
Πολλά συνέβησαν μέσα σε αυτά τα 270 χρόνια που μεσολάβησαν από τον θάνατο του Δαβίδ, επί βασιλείας του οποίου το Ισραήλ γνώρισε τις μεγάλες δόξες του.
Το Βασίλειο του Δαβίδ είχε χωριστεί σε δύο, το Βόρειο με πρωτεύουσα τη Σαμάρεια και κατοικούμενο από εννέα φυλές και το Νότιο με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, κατοικούμενο από τρεις φυλές.
Πληθυσμιακά υπερτερούσε το Βόρειο, του οποίου όμως οι Βασιλείς δεν ήταν όλοι Διάδοχοι του Δαβίδ και πολύ σύντομα αναμείχθηκαν και συμπεθέριασαν με γειτονικούς λαούς.
Η λατρεία τους κατήντησε να είναι η προσκύνηση Χρυσών Μοσχαριών!!!
Στο Νότιο συνεχίστηκε κανονικά η Διαδοχή, πλην όμως η πλειονότητα των Βασιλέων, δεν θύμιζε σε τίποτα τον πρόγονο τους Βασιλιά Δαβίδ, του Γενάρχη τους που έλαβε την Επαγγελία από τον Θεό, ότι από τον Οίκο του θα έλθει ο Αναμενόμενος Μεσσίας.
Ένας τέτοιος Βασιλιάς ήταν και ο Άχαζ, ένατος κατά σειρά απόγονος του Βασιλιά Δαβίδ.
Ο Άχαζ ήταν ένας ειδωλολάτρης βασιλιάς ο οποίος περιφρονούσε με λόγια και πράξεις τον Έναν και Αληθινό Θεό και ανέδειξε ως επίσημη θρησκεία του Βασιλείου του, την λατρεία του Μολόχ.
Ο Μολόχ ήταν ένα όνομα θεού, στην πραγματικότητα Δαιμονίου, η λατρεία του οποίου γινόταν με οργιαστικές τελετές κατά τις οποίες αυτοί που λάβαιναν μέρος, έριχναν τα ζωντανά νήπια τους στις πυρακτωμένες αγκάλες του ειδώλου του Μολόχ.
Δηλαδή Βρεφοθυσίες χάριν των Ηδονών τους!!!
Και ο ίδιος ο βασιλιάς Άχαζ θυσίασε έτσι έναν γιό του, απόγονο τίμιο και με επαγγελία του Βασιλιά Δαβίδ!!!
Μέγιστη ηθική και πνευματική κατάντια του Ισραήλ.
Και δεν σταμάτησε σε αυτά, αλλά άρχισε να έχει σχέσεις οι οποίες απαγορευόταν και με τους αποστατημένους και ειδωλολάτρες Βασιλείς του Βόρειου Βασιλείου και με τους γύρω ειδωλολατρικούς λαούς.
Χάριν Αγάπης και Συμφιλίωσης θα το λέγαμε σήμερα εμείς.
Σε αυτές τις επισκέψεις του, ό,τι έβλεπε στη λατρεία τους και στους ναούς τους, έδινε εντολή και στους Ιερείς του Ναού του Σολομώντα να το κάνουν και αυτοί.
Αρχικά Βεβήλωσε τον Ναό, στη συνέχεια Παράλλαξε την Καθημερινή Λατρεία (Ενδελεχισμός) και τελικά τον Έκλεισε εντελώς.
(Αυτά ακριβώς τα στάδια Βεβήλωση-Παράλλαξη Λατρείας-Κατάργηση σύμφωνα με τον Προφήτη Δανιήλ, θα εκτελεσθούν και από τον Αντίχριστο. Πού; ''εν τόπω αγίω'' στους Χριστιανικούς Ναούς κατά τον Ιερό Χρυσόστομο).
Εξαιτίας όλων αυτών ο Θεός τον εγκατέλειψε, ηττήθηκε από γειτονικούς λαούς και έγινε φόρου υποτελής στον Βασιλέα της Ασσυρίας. Για την περιφρόνηση την οποία έδειξε ενώπιον του Θεού, όταν πέθανε (36 ετών) οι Ιουδαίοι αρνήθηκαν να τον θάψουν στους τάφους των Βασιλέων. Την δεκαετία του 1990 βρέθηκε σε ανασκαφές η βασιλική σφραγίδα με το όνομα του.
Αυτά τα χρόνια της ασεβούς βασιλείας του ο Θεός του μιλούσε και προσπαθούσε να τον επαναφέρει στο σωστό δρόμο με έναν από τους κορυφαίους Προφήτες, τον Ησαΐα, ο οποίος είχε βασιλική ρίζα και κατοικούσε μέσα στην Ιερουσαλήμ.
Όταν παρουσιάζονται στο προσκήνιο της Ιστορίας τέτοιοι Ασεβείς Ηγέτες ο Θεός πάντα σηκώνει Προφήτες για να τους συνετίσει και αυτούς αλλά και τον λαό που τους ανέχεται και παρασέρνεται μαζί τους.
Αλλά ''οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ''.και δεν εξαιρέθηκε από αυτόν τον κανόνα ούτε ο Προφήτης Ησαΐας στο Νότιο Βασίλειο, ούτε ο Προφήτης Ηλίας στο Βόρειο.
Ο Άχαζ θεωρούσε τον Προφήτη Ησαΐα Γραφικό και Τρελό!!!
Μόνο όταν κινδύνευσε από έναν τριπλό εχθρικό συνασπισμό εναντίον του ''και η καρδιά του Άχαζ και η καρδιά του λαού του κλονίστηκε όπως τα δέντρα του δάσους κλονίζονται από τον άνεμο'' μόνο τότε άκουσε τον Ησαΐα, ο οποίος του είπε:
''Πρόσεξε να μένεις ήσυχος, μη φοβηθείς, μηδέ μικροψυχήσεις.
Τάδε λέγει Κύριος Σαβαώθ, αυτό που σχεδιάζουν δεν θέλει σταθεί, ουδέ θέλει γίνει.
Εάν όμως δεν πιστεύεις ότι ο Κύριος το λέει, δεν θέλεις βεβαίως στερεωθεί σε αυτό.
Για πιστοποίηση των λόγων μου, ζήτησε σημείον (θαύμα) παρά Κυρίου του Θεού σου.
Ζήτησε αυτό ή στο βάθος κάτω ή στο ύψος άνω''.
Και απαντά ο Άχαζ με μια δικαιολογία η οποία συνηθίζεται και σήμερα από ανθρώπους οι οποίοι την χρησιμοποιούν ενώ είναι ασεβείς.
''Οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τὸν Θεόν σου''.
Είναι αλήθεια ότι οι Ισραηλίτες εντυπωσιαζόταν πολύ από τα Σημεία και ζητούσαν από τους Προφήτες, ακόμα και από τον Χριστό να δουν κάτι Θαυμαστό.
Εδώ όμως ο Άχαζ ή ψευτοταπεινολογεί ή ειρωνεύεται τον Νόμο του Θεού.
Και δια Πνεύματος Αγίου απαντά προφητεύοντας ο Ησαΐας, όχι μόνο στον Άχαζ, αλλά διαχρονικά σε όλον τον Οίκο Δαβίδ:
''Ακούσατε δή, οἶκος Δαυίδ· μὴ μικρὸν ὑμῖν ἀγῶνα παρέχειν ἀνθρώποις; καὶ πῶς Κυρίῳ παρέχετε ἀγῶνα; διὰ τοῦτο δώσει Κύριος αὐτὸς ὑμῖν σημεῖον· ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ. Βούτυρον καὶ μέλι φάγεται· πρὶν ἢ γνῶναι αὐτὸν ἢ προελέσθαι πονηρά, ἐκλέξεται τὸ ἀγαθόν''.
Οίκος Δαβίδ, δεν αρκεί η στενοχώρια που προκαλείτε στους ανθρώπους; Τολμάτε να στενοχωρείτε και τον Κύριον με την απιστία και την ανυπακοή σας;
Γι'αυτό θα σας δώσει ο Κύριος Ένα και Μοναδικό Σημείο (Θαύμα).Αλλά όχι όπως εσείς το περιμένετε Φανερό και Εντυπωσιακό, αλλά Κρυφό και Μυστηριώδες.
Ιδού η Παρθένος θα συλλάβει στην κοιλιά της και θα γεννήσει Υιό και θα καλεστεί το Όνομα Του Εμμανουήλ, το οποίο σημαίνει, θα ζήσει ανάμεσα μας, μαζί μας ο Θεός.Κανείς τους δεν εννόησε τότε αυτόν τον λόγο του Προφήτου, διαφορετικά τον εξήγησαν.
Θα τρώει βούτυρο και μέλι, όπως και τα άλλα παιδιά, θα ανατραφεί όπως και εκείνα. Πριν όμως έλθει στην ηλικία, κατά την οποίαν θα είναι σε θέση να διακρίνει το καλό από το κακό, θα εκλέγει πάντοτε το αγαθό, διότι δεν θα υπάρχει σε αυτό η κακή κληρονομικότητα και κλίση.
Αυτή είναι η ιστορία της προφητείας η οποία εκπληρώθηκε μετά από 700 περίπου χρόνια με την Γέννηση του Χριστού από την Παρθένο Μαρία και την οποία ακούμε σε πανηγυρικό τόνο στις Χειροτονίες Κληρικών και στο Μυστήριο του Γάμου «Ἡσαΐα χόρευε, ἡ Παρθένος ἔσχεν ἐν γαστρί, καὶ ἔτεκεν υἱὸν τὸν Ἐμμανουήλ, Θεόν τε καὶ ἄνθρωπον, Ἀνατολὴ ὄνομα αὐτῷ, ὃν μεγαλύνοντες, τὴν Παρθένον μακαρίζομεν».
Να δούμε και λίγο παρακάτω.
Μετά τον θάνατο του Άχαζ, βασιλιάς γίνεται ο γιός του Εζεκίας, ο οποίος ήταν ο καλύτερος και ευσεβέστατος όλων των βασιλιάδων μετά τον Δαβίδ.
Ό,τι πνευματικό και υλικό κατέστρεψε ο πατέρας του, αυτός τα διόρθωσε όλα. Για να γραφούν τα έργα του χρειάζεται βιβλίο. Λάμβανε σοβαρά υπόψη τις συμβουλές του Προφήτη Ησαΐα, ο οποίος ήταν ας πούμε ο Πνευματικός του, εν αντιθέσει με τον πατέρα του Άχαζ.
Ο Θεός στάθηκε στον Εζεκία σε όλα βοηθός του ακόμα και στους πολέμους. Όταν δέχθηκε την μοναδική στα χρόνια της Βασιλείας του πολεμική επίθεση από την Ασσυρία με εκατοντάδες χιλιάδες πολεμιστές προσευχήθηκε κλαίγοντας μαζί με τον Προφήτη Ησαΐα και συνέβηκε ένα θαύμα μοναδικό, το οποίο μας διδάσκει ότι αν οι Ηγέτες είναι Πιστοί και Ευσεβείς ''Κύριος πολεμά υπέρ ημών'' .
Χωρίς να ανοίξει ρουθούνι Ισραηλιτών '''Αγγελος Κυρίου επάταξεν εις το στρατόπεδον των Ασσυρίων 185.000 πολεμιστές και ότε εξηγέρθησαν το πρωί ιδού πάντες ήσαν σώματα νεκρά''.
Επιτρέπει όμως ο Θεός και οι Πιστοί και Ευσεβείς να αρρωστήσουν.
Αρρώστησε λοιπόν και ο Εζεκίας και μάλιστα πολύ βαριά. Πηγαίνει ο Ησαΐας και του λέει ''Τάδε λέγει Κύριος, διάταξε περί του οίκου σου, γιατί δεν θα ζήσεις, θα πεθάνεις''.
Φεύγει ο Ησαΐας και ο Εζεκίας εκεί ξάπλα στο κρεβάτι του ''έκλαυσεν κλαυθμόν μέγα''. ''Δέομαι Κύριε θυμήσου πώς περιπάτησα ενώπιον σου εν αληθεία και καρδία τελεία και έπραξα το αρεστόν ενώπιον σου''.
Ακούει ο Θεός προσευχές; Ακούει.
Και έγινε λόγος Κυρίου προς τον Ησαΐα ''Επίστρεψον προν Εζεκία και πες του ''Άκουσα την προσευχή σου, είδα τα δάκρυα σου. Εγώ θα σε γιατρέψω και σε τρεις ημέρες θα ανεβαίνεις τα σκαλιά του Ναού και θα προσθέσω στη ζωή σου δεκαπέντε χρόνια''.
Έγινε ακριβώς έτσι όπως του είπε ο Θεός μέσω του Προφήτη Ησαΐα. Έζησε άλλα δεκαπέντε χρόνια και σε αυτά τα χρόνια γέννησε και έναν γιό, τον μετέπειτα Βασιλέα Μανασσή.
Ο Μανασσής δυστυχώς δεν έμοιασε τον πατέρα του Εζεκία αλλά τον παππού του Άχαζ και μάλιστα τον ξεπέρασε. Αυτός θανάτωσε δια πριονισμού τον Προφήτη Ησαΐα!!!
Το ρόδο κάνει αγκάθι και το αγκάθι ρόδο, λέει σοφά ο λαός μας.
Τί μας ενδιαφέρει εμάς αυτή η παράταση της ζωής του Εζεκία και η γέννηση του Μαννασή;
Αυτοί οι τρεις βασιλιάδες που αναφέραμε σήμερα ήταν Πρόγονοι του Χριστού.
''Ἄχαζ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἐζεκίαν, Ἐζεκίας δὲ ἐγέννησε τὸν Μανασσῆ'' ακούσαμε στο Ευαγγέλιο την περασμένη Κυριακή.
Ο Χριστός πέρασε διαμέσου Καλών και Κακών Βασιλιάδων και Προγόνων του.
Ρωτάνε κάποιοι αν περνάει η Διαδοχή των Αποστόλων μέσω Αναξίων Επισκόπων;
Περνάει αγαπητοί μου, εκτός εάν έχει καθαιρεθεί.
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος απαντώντας σε ερώτηση: «πάντας ο Θεός χειροτονεί, και τους αναξίους;», λέγει: «Πάντας μεν ο Θεός ου χειροτονεί, διά πάντων δε αυτός ενεργεί, ή και αυτοί είεν ανάξιοι, διά το σωθήναι τον λαόν».
Βλέπετε πόσα πολύτιμα μαθήματα κρύβει στα έγκατα της η Παλαιά Διαθήκη;
Ξέρετε ότι σε όλες τις ιστορίες του Λαού Ισραήλ και των Βασιλέων του, κρύβεται συμβολικά ολόκληρη η μέχρι τώρα Πορεία της Εκκλησίας του Χριστού;
''ὅσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου