Όταν η Αγάπη Νικά τις Πέτρες: Ένα Μήνυμα Πίστης για τη Γενιά που Αμφιβάλλει.

Σε έναν κόσμο που συχνά καμαρώνει για τη λογική του, αλλά ξεχνά την καρδιά του, η ζωή και το μαρτύριο του Αγίου Στεφάνου του Πρωτομάρτυρος έρχονται σαν κραυγή και παρηγοριά μαζί. Κραυγή απέναντι στην αυτάρκεια του νου που απορρίπτει το μυστήριο του Θεού, και παρηγοριά για τον σύγχρονο άνθρωπο που, παρ’ όλη τη γνώση του, νιώθει άδειος, κουρασμένος, μόνος.

  Ο Άγιος Στέφανος δεν ήταν ένας άνθρωπος που πολέμησε με επιχειρήματα ψυχρά και ακονισμένα. Ήταν «πλήρης πίστεως και Πνεύματος Αγίου». Η αλήθεια του δεν γεννήθηκε σε εργαστήρια ιδεών, αλλά μέσα στην κοινωνία με τον Χριστό. Κι όμως, μίλησε με τόλμη. Όχι για να νικήσει τους άλλους, αλλά για να τους αγαπήσει μέχρι τέλους. Αυτό είναι το μεγάλο σκάνδαλο της ζωής του: ότι η αγάπη του δεν σταμάτησε ούτε μπροστά στις πέτρες που τον χτυπούσαν.

  Σήμερα, πολλοί νέοι μεγαλώνουν μέσα σε έναν πολιτισμό που τους μαθαίνει να αμφισβητούν τα πάντα, εκτός από την αμφιβολία. Να πιστεύουν στη δύναμη του μυαλού τους, αλλά να ντρέπονται για την ανάγκη της ψυχής τους. Ο Άγιος Στέφανος στέκεται απέναντι σε αυτή τη λογικοκρατία όχι ως εχθρός της λογικής, αλλά ως μάρτυρας της υπέρβασής της. Μας θυμίζει ότι ο άνθρωπος δεν σώζεται μόνο όταν εξηγεί τον κόσμο, αλλά όταν τον αγαπά.

  Το πιο συγκλονιστικό μήνυμα του μαρτυρίου του δεν είναι ο θάνατός του, αλλά η συγχώρεση. «Κύριε, μη στήσης αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην». Σε μια εποχή οργής, διαδικτυακών λιθοβολισμών και εύκολης καταδίκης, αυτά τα λόγια είναι επαναστατικά. Μιλούν για μια ελευθερία που δεν εξαρτάται από likes, επιβεβαίωση ή δικαίωση, αλλά από την εμπιστοσύνη στον Θεό.

Για τον νέο άνθρωπο που πονά, που ψάχνει νόημα, που φοβάται να πιστέψει μήπως πληγωθεί, ο Άγιος Στέφανος ψιθυρίζει: μη φοβηθείς να αγαπήσεις. Η πίστη δεν είναι φυγή από τον κόσμο, αλλά τρόπος να σταθείς μέσα του χωρίς να χάσεις την ψυχή σου. Και ίσως, μέσα στον θόρυβο της εποχής μας, αυτό το μαρτύριο της αγάπης να είναι η πιο αναγκαία αλήθεια

.
Η εικόνα του Αγίου Στεφάνου είναι στην Ι.Μ. Κωνσταμονίτου Αγίου Όρους. Είναι από την εποχή της εικονομαχίας. Ήταν στα Ιεροσόλυμα και ήλθε στο Αγιον Όρος κατά την περίοδο του Αλεξίου του Κομνηνού.

Γεωργιος Αποστολακης