Ἡ λέξη «Θεοβάδιστος» εἶναι πανέμορφη λέξη καὶ τὴν συσχετίζω πάρα πολὺ μὲ τὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως στὰ πρῶτα του κεφάλαια,ποὺ ἀναφέρεται ὁ Θεὸς νὰ περπατᾶ στὸν Παράδεισο.
Ἀπὸ ἐκεῖ ἴσως ἔγινε καὶ τὸ ἀνάλογο,καταλαβαίνουμε βέβαια ὅτι πρόκειται γιὰ ἀνθρωπομορφικὲς ἐκφράσεις τοῦ θείου,γιατὶ ἄκουσε λέει ὁ Ἀδὰμ τὸν Θεὸ νὰ βαδίζει.
Εἶναι βέβαιο ὅτι εἶχαν παραμείνει αὐτὰ τὰ γεγονότα στὴν κοινὴ συνείδηση τῶν λαῶν,
ἂν προσθέσουμε δὲ καὶ τὸ κατάλληλο κλίμα τῆς ἐρήμου ποὺ ἥλκυε μιὰ ψυχὴ,
ἂς τὸ πῶ,ἐρωτευμένη μὲ τὸν Θεὸ,ποὺ δὲν ἤθελε νὰ διασπᾶται μὲ τίποτε ἄλλο
ἀλλὰ νὰ εἶναι ἐπικεντρωμένη ἐκεῖ.
Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπίσκοπου Σινᾶ, Φαρὰν καὶ Ραϊθῶ
καὶ Ἡγουμένου Ἱ. Μονῆς Ἁγ. Αικατερίνης Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾶ κ. Συμεών
Οἱ Ἅγιοι τοῦ Σινᾶ (ἀπόσπασμα)
Πειραϊκή Εκκλησίατεῦχος 383, Νοέμβριος 2025
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου